Malarz francuski. Studiował w paryskiej Ecole de Beaux-Arts od roku 1822. Uczeń Pierra Guerina i Françoisa-Edouarda de Picota. Malował sceny historyczne oraz religijne, a od 1853 pejzaże oraz sceny z zakochanymi parami w rozległych pejzażach. Debiutował na Salonie w roku 1827 obrazem Historia Starożytnej Grecji i wystawiał na nim corocznie aż do swojej śmierci. Pomiędzy 1827 i 1838 wystawiał nieduże sceny rodzajowe zaczerpnięte z utworów literackich oraz sceny historyczne w stylu juste-millieu. Z wczesnych prac wymieniane są Waverley wpadający w ekstazę przy dźwiękach harfy Flory Mac-Ivor (1827 według Waltera Scotta), Les Paresseuses z roku 1830 zakupione przez miasto Cambray, 11 kompozycji dekorujących chór kościoła Saint-Leu w Paryżu, Ukochane aniołów w chwili Potopu (1834 -temat z Byrona T. Moore`a, Miltona i de Vigny) -w muzeum w Breście, Pogrzeb Gotfryda de Bouillon (1839), Obrona Celesyrii w roku 1130 przez Raymonda du Puy (1845) w Wersalu, Miłosierdzie w muzeum w Amiens, Fredegunda i Pretekstat (1833) w muzeum w Rouen, Anna Boleyn w Tower (eksponowana na Salonie 1835) w muzeum w Amiens, czy Perugino nauczający Rafaela (1839), w muzeum w Moulins. Pejzaże Cibota znajdują się m.in. w muzeach w Rochefort i Lisieux. Spośród obrazów o tematyce religijnej - Upadłe Anioły (1833) znajdują się w muzeum w Omaha.