Studiował w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemyślu Artystycznego w Poznaniu u J. Bocheńskiego i J. Wronieckiego (1920-25) oraz w krakowskiej ASP u R Pautscha i J. Wojnarskiego (1923-34). Od 1937 r. wykładał (z przerwą na czas wojny) do 1972 w Akademii Krakowskiej. Od 1933 r. wystawiał m.in. z "Grupą Dziesięciu" i Towarzystwem Artystów Polskich "Sztuka", a po 2. wojnie światowej brał udział w krajowych i zagranicznych wystawach ZPAP. Uczestniczył też w prawie wszystkich Salonach krakowskiego TPSP, którego był wiceprezesem. Malował m.in. portrety, akty, sceny rodzajowe, pejzaże i martwe natury.