Studiował w latach 1930-35 w krakowskiej ASP u Wł. Jarockiego i K. Sichulskiego, F. Pautscha i S. Kamockiego. W 1935 podjął naukę w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Poznaniu. W 1938 wrócił na krakowską ASP, gdzie do wojny kontynuował studia u Kamockiego. Po powrocie do Krakowa, w 1947 podjął pracę pedagogiczną w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych, która w 1950 połączyła się z ASP. Odtąd pracował w krakowskiej uczelni, gdzie w latach 1951-54 był prorektorem, kierował katedrą Malarstwa. Jego twórczość wyrasta z tradycji malarstwa realistycznego.