Wyczółkowski wielokrotnie podejmował temat dębów z rogalińskiego parku Raczyńskich, najczęściej wykorzystując technikę tuszu lawowanego, akwareli, kredki i litografii. Potężne, powykręcane pnie ukazywał w całości, lub skadrowane. Motyw pnia dębu z prezentowanej pracy powtarza się m.in. w litografiach "Dęby rogalińskie( III)", 1925, (reprodukcja w tece: "Drzewa w grafice Leona Wyczółkowskiego", 1961, plansza 18) oraz "Dęby rogalińskie pod śniegiem" (reprodukcja w: M. Twarowska "Leon Wyczółkowski", Auriga, Warszawa, 1962, il. 123).
tusz lawowany, kredka, papier
78,8 x 65 cm
sygn. p.d.: LWyczół
Wyczółkowski wielokrotnie podejmował temat dębów z rogalińskiego parku Raczyńskich, najczęściej wykorzystując technikę tuszu lawowanego, akwareli, kredki i litografii. Potężne, powykręcane pnie ukazywał w całości, lub skadrowane. Motyw pnia dębu z prezentowanej pracy powtarza się m.in. w litografiach "Dęby rogalińskie( III)", 1925, (reprodukcja w tece: "Drzewa w grafice Leona Wyczółkowskiego", 1961, plansza 18) oraz "Dęby rogalińskie pod śniegiem" (reprodukcja w: M. Twarowska "Leon Wyczółkowski", Auriga, Warszawa, 1962, il. 123).