Na tle białej ściany - kobieta, obok biały dzbanek. Czyste, wyrafinowanie studium barw.
Pochodził z ubogiej rodziny żydowskiej spod Zamościa. Młodość spędził w Łodzi, włączając się w tamtejsze środowisko artystyczne. Malował szyldy. 1901-02 w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, 1903-04 uczeń Eranza Stucka Akademii w Monachium. 1905-15 we Włoszech, 1916-20 w Szwajcarii, następnie stale we Francji. Wystawiał dużo - z artystami polskimi i na Salonach paryskich. Wiele wystaw indywidualnych - w Paryżu i w Szwajcarii. Cenił szczególnie malarstwo Chardina i Cézanne`a (krytyka podkreślała związki z nimi). Reprezentowany w wielkich muzeach Paryża i w innych krajach. Jego monografista Huisman uważa go za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli École de Paris.
olej, płótno 30 x 26
sygnowany u dołu po lewej: "a.m.", na odwrocie: "Milich"
Na tle białej ściany - kobieta, obok biały dzbanek. Czyste, wyrafinowanie studium barw.
Pochodził z ubogiej rodziny żydowskiej spod Zamościa. Młodość spędził w Łodzi, włączając się w tamtejsze środowisko artystyczne. Malował szyldy. 1901-02 w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, 1903-04 uczeń Eranza Stucka Akademii w Monachium. 1905-15 we Włoszech, 1916-20 w Szwajcarii, następnie stale we Francji. Wystawiał dużo - z artystami polskimi i na Salonach paryskich. Wiele wystaw indywidualnych - w Paryżu i w Szwajcarii. Cenił szczególnie malarstwo Chardina i Cézanne`a (krytyka podkreślała związki z nimi). Reprezentowany w wielkich muzeach Paryża i w innych krajach. Jego monografista Huisman uważa go za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli École de Paris.