Francesco Pozzi był rzeźbiarzem włoskim okresu neoklasycyzmu, uczniem Accademia di Belle Arti we Florencji. Nagrodzony w 1812 r. złotym medalem, w 1816
wyjechał do Rzymu. Pracował głównie dla wielkiego księcia Toskanii, Burbonów i księcia Borghese. Utrzymywał kontakt z Antonio Canovą, którego rzeźby stanowiły dlań inspirację. Również i prezentowane dzieło było inspirowane jedną z licznych dziecięcych figurek Canovy. Nie jest jasne umieszczenie słowa PARIS przy sygnaturze, nic nie wiadomo bowiem o pobycie artysty we Francji.
alabaster, wys. 45 cm;
sygn. na podstawie od tyłu: Fran Pozzi PARIS,
od frontu napis: Putto CANOVA
Francesco Pozzi był rzeźbiarzem włoskim okresu neoklasycyzmu, uczniem Accademia di Belle Arti we Florencji. Nagrodzony w 1812 r. złotym medalem, w 1816
wyjechał do Rzymu. Pracował głównie dla wielkiego księcia Toskanii, Burbonów i księcia Borghese. Utrzymywał kontakt z Antonio Canovą, którego rzeźby stanowiły dlań inspirację. Również i prezentowane dzieło było inspirowane jedną z licznych dziecięcych figurek Canovy. Nie jest jasne umieszczenie słowa PARIS przy sygnaturze, nic nie wiadomo bowiem o pobycie artysty we Francji.