Studiował w Warszawie u Józefa Rapackiego. Po studiach wyjechał do Zakopanego, później do Włoch, gdzie osiedlił się w Genui. W 1920 roku odwiedził Polskę i zorganizował zbiorową wystawę swoich prac w siedzibie TZSP (którego był członkiem od roku 1925). Po roku 1930 prawdopodobnie mieszkał w Santa Margerita Ligure. W Muzeum Narodowym w Warszawie znajduje się około 200 prac artysty. H. Bartnicka-Górska tak charakteryzuje jego twórczość: "Prace Bohuszewicza świadczą o jego związkach z impresjonizmem, pojętym jednak dość powierzchownie. Malował plamami barwnymi bez konturu obrazy o niewyszukanej, bezpretensjonalnej kompozycji, jasnym, pogodnym kolorycie i efektownej grze światłocienia". (Słownik Artystów Polskich, t. I, "Ossolineum" 1971).