„Apokalipsa: Cztery anioły Zemsty” to jeden z najbardziej znanych drzeworytów Albrechta Dürera, pochodzący z serii ilustracji zatytułowanej „Apokalipsa” (wydanej po raz pierwszy w 1498 roku). Dürer, niemiecki artysta renesansu, zinterpretował w tej serii fragmenty z Apokalipsy św. Jana (znanej również jako Objawienie św. Jana), przedstawiając je w dramatycznej formie. Cykl ten oparty jest na wizjach św. Jana (Księgi Objawienia), jednej z najbardziej symbolicznych ksiąg Nowego Testamentu, która opisuje koniec świata, walkę dobra ze złem oraz ostateczne zwycięstwo Boga nad siłami ciemności.
Drzeworyt przedstawia czterech aniołów, trzymających trąby, które według tekstu Apokalipsy zwiastują kataklizmiczne wydarzenia. Charakteryzuje się niezwykłą dbałością o szczegóły, dramatyzmem i symboliką. Durer wykorzystywał swoją mistrzowską technikę do oddania zarówno grozy, jak i majestatu wizji apokaliptycznych. Jego niezwykła precyzja, detale oraz dynamika kompozycji nadają scenie dramatyzmu i intensywności
Cykl „Apokalipsa” był pierwszym wielkim projektem Dürera, który przyniósł mu międzynarodową sławę. Powstał w okresie wielkich napięć społecznych, religijnych i politycznych w Europie końca XV wieku. Ludzie żyli wówczas w atmosferze oczekiwania na bliski koniec świata, co tłumaczy popularność motywów apokaliptycznych w sztuce tego okresu.
W drzeworytach Dürera widać również wpływ humanizmu i nowożytnych idei. Dürer, mimo że osadzony w tradycji średniowiecznej, wprowadzał do swoich dzieł innowacyjne podejście do kompozycji i ekspresji, co czyniło jego sztukę wyjątkową na tle epoki.
Drzeworyt (odbitka XX), papier 40 x 30 cm w świetle passe – partout, sygn.na , 52 x 41 w orawie passe-partout, płycie śr.d. monogram wiązany „AD”
Zobacz katalog„Apokalipsa: Cztery anioły Zemsty” to jeden z najbardziej znanych drzeworytów Albrechta Dürera, pochodzący z serii ilustracji zatytułowanej „Apokalipsa” (wydanej po raz pierwszy w 1498 roku). Dürer, niemiecki artysta renesansu, zinterpretował w tej serii fragmenty z Apokalipsy św. Jana (znanej również jako Objawienie św. Jana), przedstawiając je w dramatycznej formie. Cykl ten oparty jest na wizjach św. Jana (Księgi Objawienia), jednej z najbardziej symbolicznych ksiąg Nowego Testamentu, która opisuje koniec świata, walkę dobra ze złem oraz ostateczne zwycięstwo Boga nad siłami ciemności.
Drzeworyt przedstawia czterech aniołów, trzymających trąby, które według tekstu Apokalipsy zwiastują kataklizmiczne wydarzenia. Charakteryzuje się niezwykłą dbałością o szczegóły, dramatyzmem i symboliką. Durer wykorzystywał swoją mistrzowską technikę do oddania zarówno grozy, jak i majestatu wizji apokaliptycznych. Jego niezwykła precyzja, detale oraz dynamika kompozycji nadają scenie dramatyzmu i intensywności
Cykl „Apokalipsa” był pierwszym wielkim projektem Dürera, który przyniósł mu międzynarodową sławę. Powstał w okresie wielkich napięć społecznych, religijnych i politycznych w Europie końca XV wieku. Ludzie żyli wówczas w atmosferze oczekiwania na bliski koniec świata, co tłumaczy popularność motywów apokaliptycznych w sztuce tego okresu.
W drzeworytach Dürera widać również wpływ humanizmu i nowożytnych idei. Dürer, mimo że osadzony w tradycji średniowiecznej, wprowadzał do swoich dzieł innowacyjne podejście do kompozycji i ekspresji, co czyniło jego sztukę wyjątkową na tle epoki.