Elżbieta Cieślar (ur. 1934 w Warszawie) – rzeźbiarka, projektantka i artystka interdyscyplinarna. Absolwentka Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie w 1961 roku uzyskała dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Jerzego Jarnuszkiewicza. Początkowo związana z projektowaniem przemysłowym, współtworzyła Stowarzyszenie Projektantów Form Przemysłowych.

Wraz z mężem, Emilem Cieślarem, prowadziła działania artystyczne na pograniczu rzeźby, instalacji, performansu i sztuki efemerycznej. Od lat 70. współtworzyli niezależną galerię Repassage w Warszawie, stając się ważną częścią polskiej neoawangardy. Ich wspólna twórczość łączyła analizę formy z działaniami interwencyjnymi i społecznymi.

Po emigracji do Francji (1978) kontynuowała działalność artystyczną, podejmując tematy związane z wolnością, pamięcią i tożsamością. W późniejszym okresie zajęła się również rzeźbą w drewnie i działaniami partycypacyjnymi, realizując projekty z lokalnymi społecznościami w Alpach francuskich.

Jej twórczość opiera się na idei Formy Otwartej, interakcji i włączania widza w dzieło sztuki. Cieślar nieustannie łączy refleksję filozoficzną z prostymi środkami wyrazu, tworząc sztukę zaangażowaną i głęboko humanistyczną.