WŁODZIMIERZ PAWLAK (ur. 1957, Korytów k. Żyrardowa)

Malarz, performer, poeta, teoretyk sztuki i pedagog.

W latach 1980–1985 studiował w Akademii Sztuk Pięknych, dyplom uzyskał w pracowni Rajmunda Ziemskiego. W trakcie studiów założył grupę artystyczną „Gruppa”, nawiązując współpracę z Ryszardem Grzybem, Pawłem Kowalewskim, Jarosławem Modzelewskim, Markiem Sobczykiem i Ryszardem Woźniakiem.
Od 1984 roku wraz z Gruppą wydawał czasopismo „Oj Dobrze Już”. Dwa lata później zaczął wykładać na macierzystej uczelni.

Prace z pierwszej połowy lat 80. były silnie zakorzenione w problematyce społeczno-politycznej, stanowiły pełen ironii i specyficznego humoru komentarz do sytuacji w kraju. Po tej fazie twórczości, odwołującej się bezpośrednio do otaczającej Artystę rzeczywistości, powrócił on do refleksji teoretycznej analizy formy, koloru, faktury.
W jego dziełach można znaleźć bardzo wiele odwołań do mistrzów malarstwa, wchodzi w dialog z Władysławem Strzemińskim, Kazimierzem Malewiczem i Romanem Opałką.

39
Włodzimierz PAWLAK (ur. 1957, Korytów)

Czerwone kwiaty III, 2016

Akwarela, ołówek, papier, 29,5 x 21 cm
Dar od Artysty, przy wsparciu Galerii SZOKART

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

WŁODZIMIERZ PAWLAK (ur. 1957, Korytów k. Żyrardowa)

Malarz, performer, poeta, teoretyk sztuki i pedagog.

W latach 1980–1985 studiował w Akademii Sztuk Pięknych, dyplom uzyskał w pracowni Rajmunda Ziemskiego. W trakcie studiów założył grupę artystyczną „Gruppa”, nawiązując współpracę z Ryszardem Grzybem, Pawłem Kowalewskim, Jarosławem Modzelewskim, Markiem Sobczykiem i Ryszardem Woźniakiem.
Od 1984 roku wraz z Gruppą wydawał czasopismo „Oj Dobrze Już”. Dwa lata później zaczął wykładać na macierzystej uczelni.

Prace z pierwszej połowy lat 80. były silnie zakorzenione w problematyce społeczno-politycznej, stanowiły pełen ironii i specyficznego humoru komentarz do sytuacji w kraju. Po tej fazie twórczości, odwołującej się bezpośrednio do otaczającej Artystę rzeczywistości, powrócił on do refleksji teoretycznej analizy formy, koloru, faktury.
W jego dziełach można znaleźć bardzo wiele odwołań do mistrzów malarstwa, wchodzi w dialog z Władysławem Strzemińskim, Kazimierzem Malewiczem i Romanem Opałką.