Około 1880 roku Wierusz-Kowalski, jak i niemal całe środowisko polskich artystów w Monachium, znalazł się pod urokiem egzotycznego Kaukazu. Artystę zainspirowały zapewne częste wizyty w pracowni Józefa Brandta, posiadającego bogatą kolekcję rysunków i przedmiotów ze spuścizny Theodora Horschelta (1829-1871), niemieckiego malarza, który wsławił się malując motywy kaukaskie. W przeciwieństwie do artystów polskich, Horschelt był w południowej Rosji, gdzie z autopsji szkicował i malował mieszkańców gór Kaukazu. Zebrał bogate zbiory (broń, kostiumy, sprzęty itp.), których część – wraz z fotografiami i wielką liczbą rysunków – pozyskał do swej kolekcji Józef Brandt, i które służyły jako „rekwizyty“ przy malowaniu obrazów, nie tylko samemu Brandtowi, ale i jego uczniom. Wierusz-Kowalski, zafascynowany egzotyką tematu i „romantyczną“ aurą opowieści o Imamie Szamilu i walkach ludów Kaukazu o niepodległość, w latach 1880-1885 wielokrotnie malował czerkieskich jeźdźców, przemierzających górskie bezdroża. W roku 1880 na Salonie paryskim wystawił Kaukaski zwiad i Górali kaukaskich, podobny obraz pt. Czerkiesi w 1892 pokazał także w warszawskim TZSP.
Podobne motywy i tematy obrazów występowały w twórczości artysty w latach od 1880 do 1885, co pozwala nam datować prezentowane dzieło na ten właśnie okres.
Porównaj: H.P. Bühler, Polska szkoła monachijska. Józef Brandt, Alfred Wierusz-Kowalski i inni, Warszawa 1998, s. 118, il. 120, 121, 122.
olej, deska
12,9 x 16,8 cm
sygn. p.d.: A W Kowalski
na odwrocie kredką: K#H
* do wylicytowanej ceny doliczona zostanie opłata dodatkowa (podatek graniczny) w wys. 8 % wylicytowanej kwoty
Około 1880 roku Wierusz-Kowalski, jak i niemal całe środowisko polskich artystów w Monachium, znalazł się pod urokiem egzotycznego Kaukazu. Artystę zainspirowały zapewne częste wizyty w pracowni Józefa Brandta, posiadającego bogatą kolekcję rysunków i przedmiotów ze spuścizny Theodora Horschelta (1829-1871), niemieckiego malarza, który wsławił się malując motywy kaukaskie. W przeciwieństwie do artystów polskich, Horschelt był w południowej Rosji, gdzie z autopsji szkicował i malował mieszkańców gór Kaukazu. Zebrał bogate zbiory (broń, kostiumy, sprzęty itp.), których część – wraz z fotografiami i wielką liczbą rysunków – pozyskał do swej kolekcji Józef Brandt, i które służyły jako „rekwizyty“ przy malowaniu obrazów, nie tylko samemu Brandtowi, ale i jego uczniom. Wierusz-Kowalski, zafascynowany egzotyką tematu i „romantyczną“ aurą opowieści o Imamie Szamilu i walkach ludów Kaukazu o niepodległość, w latach 1880-1885 wielokrotnie malował czerkieskich jeźdźców, przemierzających górskie bezdroża. W roku 1880 na Salonie paryskim wystawił Kaukaski zwiad i Górali kaukaskich, podobny obraz pt. Czerkiesi w 1892 pokazał także w warszawskim TZSP.
Podobne motywy i tematy obrazów występowały w twórczości artysty w latach od 1880 do 1885, co pozwala nam datować prezentowane dzieło na ten właśnie okres.
Porównaj: H.P. Bühler, Polska szkoła monachijska. Józef Brandt, Alfred Wierusz-Kowalski i inni, Warszawa 1998, s. 118, il. 120, 121, 122.