Malarstwo Łukasza Rudnickiego ewoluowało od strukturalnych, fakturowych, o materialnej morfologii płócien z lat 90. do oszczędnych, eleganckich, graficzno-rysunkowych obrazów, które tworzy obecnie. Tematyka tego figuralnego malarstwa pozostała jednak niemal niezmieniona. Są to przedstawienia marynistyczne i awiacyjne, kadry z egzotycznych sytuacji w tropikach, epizody z wojen i kampanii morskich, trudne do umiejscowienia sytuacje, archiwizowane przedstawienia stylizowane na stare ryciny, pocztówki z innej epoki,. Zawsze realistycznie prezentowane. Obrazom często towarzyszą wyszukane tytuły, które mają zaciekawić, a może mylić ścieżki poznania odbiorcy. Obrazy Rudnickiego są przedstawieniowe i narracyjne, jednak sytuacje w nich namalowane nie do końca dają się osadzić w czytelnych ramach historycznych czy czasoprzestrzennych. Twórczość ta przywodzi na myśl nieco surrealaną atmosferę pogubionych kontekstów czasu, miejsca i akcji prozy Borisa Viana z pozoru umiejscowionych w konkretnych miejscach i czasie. Urodzony w 1973 roku. Dyplom z malarstwa z wyróżnieniem zrealizował w 1998 roku u Zbigniewa Gostomskiego oraz aneks z grafiki u Rafała Strenta. Pracuje w pracowni rysunku Ryszarda Sekuły. Doktor habilitowany.