Arek Pasożyt – artysta wizualny. W 2010 r. sformułował “ Manifest Pasożytnictwa” przedstawiający ideę jego działań jako artysty-pasożyta odnosząc się w ten sposób krytycznie do statusu artysty w społeczeństwie. W myśl zawartych w “Manifeście” idei, Arek Pasożyt mieszkał, żył i tworzył pasożytując przez cztery lata w kilkunastu miastach, instytucjach kulturalnych i wszelkich miejscach związanych z kulturą. Z czasem jego działania przerodziły się w tzw. projekty żywicielskie. W tym duchu w roku 2012 powstawał cykl działań „Chętnie pomogę” realizowany w polskich wsiach i miasteczkach. W roku 2013 w ścisłej współpracy ze społecznością elbląskiego blokowiska rozpoczął budowę DOMu na zaniedbanym trawniku między wielkopłytowymi wieżowcami. Dom, czyli marzenie każdego młodego człowieka, który nie posiada pieniędzy na ziemię, materiały i budowniczych. Następnie starał się w różnych projektach pracować z grupami społecznymi określanymi jako „pasożyty społeczne”: Romami, z osobami długotrwale bezrobotnymi czy doświadczającymi wykluczenia. Jednym z takich projektów jest trwający w latach 2015-2016 „Zakład Malarstwa „Nie do odrzucenia”, w którym pracowały osoby bezdomne. U podstaw tego i innych działań stoi wiara w terapeutyczną rolę sztuki i przekonanie, że dzięki niej ludzie mogą poprawić swoją sytuację.

W 2017 roku w ramach spisanej i opublikowanej przez toruńską Grupę nad Wisłą (której jest współzałożycielem i nadal członkiem) Deklaracji Sprzeciwu wobec aktualnej polityki kulturalnej rozpoczął Głodówkę. Protest głodówkowy odbywał się pod instytucjami kultury w Toruniu: Centrum Sztuki Współczesnej „Znaki Czasu”, Teatrem Horzycy, Centrum Kulturalno-Kongresowym Jordanki, Urzędem Miasta i Urzędem Marszałkowskim. Cała Głodówka odbyła się w mobilnej konstrukcji, w której artysta żył i nocował. Głodówka zakończyła się 8 dnia po interwencji Pogotowia Ratunkowego.

Od początku działań jako Pasożyt artysta w tle malował obrazy, które z czasem stały się coraz istotniejszą częścią jego twórczości. Poza formalnym pasożytnictwem stają się próbą głosu o kondycji człowieka i świata, a także z czasem bezpośrednim komentarzem do aktualnej sytuacji społeczno-politycznej. Na przełomie 2017 i 2018 roku, wraz z nasileniem protestów ulicznych, zaczął wychodzić z obrazami na demonstracje (Obrazy Strajkujące).

Wystawy indywidualne:
2021 – Moje obrazy, Galeria Forum / Niemiejsce, WSP UMK Toruń, PL
2020 – DOŚĆ! Strajkująca wystawa z okazji 102 rocznica wywalczenia praw wyborczych przez Polki, przestrzeń publiczna, Toruń, PL
2016 – Blackthings, GAUNTLET Gallery, San Francisco, USA
2014 – Malineas O Roma!, Dům Pánů z Kunštátu, Brno, CZE
2009 – Ich liebe dich, Die Ballsaal Gallerie (jako duet Gruba Najgorsza), Berlin, DE
2009 – Tylko trochę lubię CSW, GwLwP+KwCSW, CSW Toruń, PL
2009 – Blob (jako duet Gruba Najgorsza), OFFicyna, Szczecin, PL
2008 – Arcy-mistrz, Galeria Dla…(jako duet Gruba Najgorsza), Toruń, PL

Nagrody i stypendia:
2020 – Stypendium Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego
2015 – Stypendium Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego
2012 – Wyróżnienie w konkursie BMW/ART/TRANSFORMY/2012
2011 – Nagroda magazynu o sztuce współczesnej ARTLUK za działalność twórczą w roku 2010

16
Arek PASOŻYT (ur. 1987)

Czarne Konstrukcje - Las, 2015

akryl, wydruk, płyta pilśń., 50 x 55 cm, sygn. tył

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Arek Pasożyt – artysta wizualny. W 2010 r. sformułował “ Manifest Pasożytnictwa” przedstawiający ideę jego działań jako artysty-pasożyta odnosząc się w ten sposób krytycznie do statusu artysty w społeczeństwie. W myśl zawartych w “Manifeście” idei, Arek Pasożyt mieszkał, żył i tworzył pasożytując przez cztery lata w kilkunastu miastach, instytucjach kulturalnych i wszelkich miejscach związanych z kulturą. Z czasem jego działania przerodziły się w tzw. projekty żywicielskie. W tym duchu w roku 2012 powstawał cykl działań „Chętnie pomogę” realizowany w polskich wsiach i miasteczkach. W roku 2013 w ścisłej współpracy ze społecznością elbląskiego blokowiska rozpoczął budowę DOMu na zaniedbanym trawniku między wielkopłytowymi wieżowcami. Dom, czyli marzenie każdego młodego człowieka, który nie posiada pieniędzy na ziemię, materiały i budowniczych. Następnie starał się w różnych projektach pracować z grupami społecznymi określanymi jako „pasożyty społeczne”: Romami, z osobami długotrwale bezrobotnymi czy doświadczającymi wykluczenia. Jednym z takich projektów jest trwający w latach 2015-2016 „Zakład Malarstwa „Nie do odrzucenia”, w którym pracowały osoby bezdomne. U podstaw tego i innych działań stoi wiara w terapeutyczną rolę sztuki i przekonanie, że dzięki niej ludzie mogą poprawić swoją sytuację.

W 2017 roku w ramach spisanej i opublikowanej przez toruńską Grupę nad Wisłą (której jest współzałożycielem i nadal członkiem) Deklaracji Sprzeciwu wobec aktualnej polityki kulturalnej rozpoczął Głodówkę. Protest głodówkowy odbywał się pod instytucjami kultury w Toruniu: Centrum Sztuki Współczesnej „Znaki Czasu”, Teatrem Horzycy, Centrum Kulturalno-Kongresowym Jordanki, Urzędem Miasta i Urzędem Marszałkowskim. Cała Głodówka odbyła się w mobilnej konstrukcji, w której artysta żył i nocował. Głodówka zakończyła się 8 dnia po interwencji Pogotowia Ratunkowego.

Od początku działań jako Pasożyt artysta w tle malował obrazy, które z czasem stały się coraz istotniejszą częścią jego twórczości. Poza formalnym pasożytnictwem stają się próbą głosu o kondycji człowieka i świata, a także z czasem bezpośrednim komentarzem do aktualnej sytuacji społeczno-politycznej. Na przełomie 2017 i 2018 roku, wraz z nasileniem protestów ulicznych, zaczął wychodzić z obrazami na demonstracje (Obrazy Strajkujące).

Wystawy indywidualne:
2021 – Moje obrazy, Galeria Forum / Niemiejsce, WSP UMK Toruń, PL
2020 – DOŚĆ! Strajkująca wystawa z okazji 102 rocznica wywalczenia praw wyborczych przez Polki, przestrzeń publiczna, Toruń, PL
2016 – Blackthings, GAUNTLET Gallery, San Francisco, USA
2014 – Malineas O Roma!, Dům Pánů z Kunštátu, Brno, CZE
2009 – Ich liebe dich, Die Ballsaal Gallerie (jako duet Gruba Najgorsza), Berlin, DE
2009 – Tylko trochę lubię CSW, GwLwP+KwCSW, CSW Toruń, PL
2009 – Blob (jako duet Gruba Najgorsza), OFFicyna, Szczecin, PL
2008 – Arcy-mistrz, Galeria Dla…(jako duet Gruba Najgorsza), Toruń, PL

Nagrody i stypendia:
2020 – Stypendium Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego
2015 – Stypendium Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego
2012 – Wyróżnienie w konkursie BMW/ART/TRANSFORMY/2012
2011 – Nagroda magazynu o sztuce współczesnej ARTLUK za działalność twórczą w roku 2010