Pomysł powstał na stypendium w Sztokholmie w 2007 roku podczas "Dnia języków". Cztery kolory (biały, żółty, czerwony, czarny) symbolizują 4 kolory skóry - wielokulturowość współczesnych społeczeństw, wzajemne ich przenikanie się.
Początkiem i podstawą tej formy są cztery kwadraty (wersja dwuwymiarowa) lub sześciany (wersja trójwymiarowa). Forma ma początek, ale nie ma końca. Podstawę dzielić można bez końca i dodawać coraz to mniejsze moduły. Kolejne kwadraty/sześciany zmniejszają objętość o połowę. Zbliżając się ku końcowi, tworzą niemalże jednolity kolor. Forma ta została po raz pierwszy pokazana na wystawie "Podążaj za białym królikiem" w Bunkrze Sztuki w 2010 r., jako model przestrzenny.
W ramach powrotu do malowania, od końca 2010 r. artystka tworzy prace na planie kwadratu w wersji muralowej - każda praca jest numerowana, a im wyższy numer, tym praca bardziej dokładna, dopracowana, ale coraz bardziej pozbawiona pierwotnej ekspresji towarzyszącej malowaniu - oraz w tzw. wersji mandalicznej, która jest widokiem z góry formy trójwymiarowej.
akryl, papier,
52 x 52 cm,
sygn., dat. i opis na odwrocie
Pomysł powstał na stypendium w Sztokholmie w 2007 roku podczas "Dnia języków". Cztery kolory (biały, żółty, czerwony, czarny) symbolizują 4 kolory skóry - wielokulturowość współczesnych społeczeństw, wzajemne ich przenikanie się.
Początkiem i podstawą tej formy są cztery kwadraty (wersja dwuwymiarowa) lub sześciany (wersja trójwymiarowa). Forma ma początek, ale nie ma końca. Podstawę dzielić można bez końca i dodawać coraz to mniejsze moduły. Kolejne kwadraty/sześciany zmniejszają objętość o połowę. Zbliżając się ku końcowi, tworzą niemalże jednolity kolor. Forma ta została po raz pierwszy pokazana na wystawie "Podążaj za białym królikiem" w Bunkrze Sztuki w 2010 r., jako model przestrzenny.
W ramach powrotu do malowania, od końca 2010 r. artystka tworzy prace na planie kwadratu w wersji muralowej - każda praca jest numerowana, a im wyższy numer, tym praca bardziej dokładna, dopracowana, ale coraz bardziej pozbawiona pierwotnej ekspresji towarzyszącej malowaniu - oraz w tzw. wersji mandalicznej, która jest widokiem z góry formy trójwymiarowej.