Studia artystyczne odbył w warszawskiej ASP pod kierunkiem K. Tomorowicza, E. Eibischa, A. Nachta-Samborskiego. Dyplom uzyskał w 1954 r. W 1959 r. otrzymał Grand Prix na I Międzynarodowym Biennale Młodych w Paryżu. W tym samym roku osiadł na stałe w Paryżu, gdzie związał się z kręgiem "Kultury", K. Jeleńskim, G. Herling-Grudzińskim, Cz. Miłoszem. Stworzył szereg cyklów i serii malarskich, m.in. "Figury we wnętrzu", "Figury osiowe", "Bestiarium", "Pergamon". Uprawiał także grafikę i ilustratorstwo; wykonał rysunki m.in. do "Folwarku zwierzęcego" Orwella, "Księgi Hioba" i "Apokalipsy" św. Jana.
Wśród malowanych przez Lebensteina w późnych latach 60. i 70. ludzkich istot przeważają kobiety występne, kumulujące w sobie całe zło świata, Schopenhauerowskie "apokaliptyczne nierządnice" i potężne, archaiczne "Wielkie Matki" - pierwotne symbole płodności. Są one także upostaciowaniem wielkomiejskiego moralnego zepsucia, nieruchomo usadowione na krzesłach w przeszklonych wnętrzach przypominających klatki, jak w słynnym obrazie "Animals` Sweety Bar" (1976). Z oferowanego rysunku emanuje zbliżona atmosfera, nastrój bezwładu i dekadencji. Uchwycone na nim zostało w dosadnej pozie ciało dziewczyny modelowane gęstą siatką kresek, w partiach świateł podkreślone białą kredką świetnie współgrającą z chropawą fakturą papieru. Kompozycja stanowi kontynuację stworzonego przez artystę cyklu "carnet intime" (notatnik intymny), rozpoczętego na początku lat 60., zainspirowanego frywolnymi urokami paryskiej ulicy Rue Saint Denis.
chiński tusz, kredka, 44,5 x 60 (w świetle passe-partout)
sygn. p. d.: Lebenstein 68
Studia artystyczne odbył w warszawskiej ASP pod kierunkiem K. Tomorowicza, E. Eibischa, A. Nachta-Samborskiego. Dyplom uzyskał w 1954 r. W 1959 r. otrzymał Grand Prix na I Międzynarodowym Biennale Młodych w Paryżu. W tym samym roku osiadł na stałe w Paryżu, gdzie związał się z kręgiem "Kultury", K. Jeleńskim, G. Herling-Grudzińskim, Cz. Miłoszem. Stworzył szereg cyklów i serii malarskich, m.in. "Figury we wnętrzu", "Figury osiowe", "Bestiarium", "Pergamon". Uprawiał także grafikę i ilustratorstwo; wykonał rysunki m.in. do "Folwarku zwierzęcego" Orwella, "Księgi Hioba" i "Apokalipsy" św. Jana.
Wśród malowanych przez Lebensteina w późnych latach 60. i 70. ludzkich istot przeważają kobiety występne, kumulujące w sobie całe zło świata, Schopenhauerowskie "apokaliptyczne nierządnice" i potężne, archaiczne "Wielkie Matki" - pierwotne symbole płodności. Są one także upostaciowaniem wielkomiejskiego moralnego zepsucia, nieruchomo usadowione na krzesłach w przeszklonych wnętrzach przypominających klatki, jak w słynnym obrazie "Animals` Sweety Bar" (1976). Z oferowanego rysunku emanuje zbliżona atmosfera, nastrój bezwładu i dekadencji. Uchwycone na nim zostało w dosadnej pozie ciało dziewczyny modelowane gęstą siatką kresek, w partiach świateł podkreślone białą kredką świetnie współgrającą z chropawą fakturą papieru. Kompozycja stanowi kontynuację stworzonego przez artystę cyklu "carnet intime" (notatnik intymny), rozpoczętego na początku lat 60., zainspirowanego frywolnymi urokami paryskiej ulicy Rue Saint Denis.