POCHODZENIE:
kolekcja prywatna, Warszawa

Numery znajdujące się na odwrociach prezentowanych obrazów: „2” oraz „6”, sugerują że nawet jeśli dziś stanowią one parę, musiały pierwotnie być częścią większego zespołu. Bez wątpienia był to cykl poświęcony życiu Marii. Pozycję 2 (reprodukowaną prezentację Marii w świątyni) poprzedzała zapewne scena narodzenia Marii. Dalej powinny sytuować się sceny Zwiastowania, Nawiedzenia, Boże Narodzenie i wreszcie scena opisana na odwrocie jako 6: Ofiarowanie Jezusa w świątyni. Dla sceny Prezentacji Marii w świątyni udało się przy okazji pracy nad katalogiem odnaleźć pierwowzór graficzny: jest to miedzioryt czynnego we Włoszech Holendra, Cornelisa Corta (1533-1578). Jedyne istotne różnice między olejnym obrazem a grafiką dotyczą wielkości figur Anny i Marii (na obrazie zostały one pomniejszone), sposobu opracowania chmur oraz roślinności na pierwszym planie. Dla drugiej sceny, ofiarowania Jezusa w Świątyni, nie udało się co prawda odnaleźć bezpośredniego wzoru graficznego, ale jedna z postaci przedstawiona na obrazie (dziewczyna trzymająca na głowie koszyk z dwiema gołębicami) w nieco zmienionej formie znajduje się na grafice Cornelisa Corta przedstawiającą scenę o tym samym temacie. Postać klęczącej Marii w kilku detalach przypomina z kolei św. Annę z grafiki Corta, przedstawiającej narodziny Marii. Wszystkie trzy wspomniane prace Corta powstały na podstawie rysunków lub obrazów Federico Zuccaro. Kogokolwiek anonimowy autor prezentowanych scen chciał naśladować – Cornelisa Corta, czy Federico Zuccaro – punktem odniesienia dla jego sztuki był rzymski manieryzm. Prezentowaną parę prac można datować na III ćwierć XVI stulecia i i łączyć z kręgiem Denisa Calvaerta, flamandzkiego artysty działającego we Włoszech, który nie tylko często inspirował się rzymskimi manierystami (Zuccaro), ale również wykorzystywał grafiki Corta (z jego kręgiem wiąże się malowane na blasze Zwiastowania, powielające kompozycje holenderskiego grafika). Fakt posługiwania w sztuce końca XVI wieku wzorami wywiedzionymi z malarstwa Zuccariego, artysty współcześnie raczej mało znanego szerokiej publiczności, nie powinien dziwić.
Za życia bracia Federico i Taddeo Zuccaro uchodzili za jednych z najważniejszych rzymskich manierystów i zrobili ogromne jak na tamte czasy kariery. Pracowali dla papieży Juliusza III i Pawła IV, ważnych rodzin rzymskich (np. Matteich i Farnese), czy florenckiego klanu książęcego della Rovere. Federico w istotny sposób przysłużył się ponadto rozwojowi rzymskiej Akademii św. Łukasza. Czynny był również przez kilka lat w Anglii i Hiszpanii (pracował w Escorialu). O jego randze niech swiadczy choćby fakt, że w „Teutsche Academie” Joachima von Sandrarta jego portret znajdował się naprzeciwko wizerunku boskiego Michała Anioła, uznawanego od czasów Vasariego za największego żyjącego kiedykolwiek artystę. O popularności jaką odniosła sztuka Zuccarich świadczy nie tylko długa lista ich zleceniodawców, ale rownież fakt powielania ich kompozycji w grafice. Federico Zuccari współpracował wielokrotnie ze wspomnianym już Holendrem Cornelisem Cortem. Z jego prac znamy nie tylko maryjny cykl Zuccariego, ale także zespół jego prac o tematyce historycznej.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.