Malarz, krytyk artystyczny działający w Monachium i Warszawie. Malował sceny rodzajowe, pejzaże, a także kompozycje o tematyce symbolicznej. Był związany z grupą malarzy skupionych wokół Józefa Brandta. W 1888 roku zaprzyja¼nił się z Aleksandrem Gierymskim, pod którego wpływem zaczął przywiązywać większą wagę do studiów plenerowych, rozwijać wrodzoną wrażliwość na efekty kolorystyczne i świetlne obserwowane w naturze. Sama natura stała się dla niego inspiracją wielu prac malarskich. Malarstwo Wankiego cenione przez współczesnych, wkrótce po śmierci artysty na wiele dziesięcioleci zostało niemal zupełnie zapomniane. Po raz pierwszy jego dzieła przypomniano na wystawie jubileuszowej sztuki warszawskiej, zorganizowanej w 1962 w Muzeum Narodowym w Warszawie. Natomiast pełny obraz twórczości Wankiego ukazała wystawa monograficzna z 1989 również w Muzeum Narodowym w Warszawie