Pochodzenie:
Kolekcja prywatna, Mediolan.
Obraz wystawiany, opisany i reprodukowany:
– Jackiewicz. Gdańsk – Mediolan –Warszawa (katalog wystawy), Galeria Domu Aukcyjnego Agra-Art, Warszawa 19 VII – 31 VIII 2024, kat. 19, il. barwna, s. 46.
Obraz należy do cyklu Ciało (powstającego od 1973), w którym artysta rozwijał na niezliczone sposoby temat aktu. Jackiewicz uważał ciało kobiece za najdoskonalszy z kształtów stworzonych przez naturę. Opowiadał o nagości nie tej rzeczywistej, ale wyobrażonej, twierdząc, że wyobrażenie rzeczy albo wydarzeń jest zawsze ciekawsze od rzeczywistości. Nie malował z modela, unikał dosłowności, zachowując w pamięci obrazy wielkich mistrzów: Tycjana, Giorgione, Modiglianiego. Akty – a w zasadzie torsy pozbawione rąk i nóg – nabierają charakteru abstrakcyjnych przedstawień, w których żaden szczegół nie umniejsza ich monumentalności.
Władysław Jackiewicz (Podbrodzie na Wileńszczyźnie 17 II 1924, Gdańsk 30 III 2016) studiował na Wydziale Malarstwa w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku (z siedzibą w Sopocie). Dyplom otrzymał w pracowni prof. Artura Nachta-Samborskiego w 1952. W latach 1959-1981 pracował w macierzystej uczelni, przechodząc wszystkie szczeble kariery akademickiej od asystenta do profesora. W latach 1969-1981 był rektorem. Był członkiem i działaczem ZPAP, a po jego rozwiązaniu Związku Polskich Malarzy i Grafików, w którym w latach 1985-1989 pełnił funkcję prezesa. Był członkiem Narodowej Rady Kultury w latach 1986-1990. Otrzymał wiele nagród i odznaczeń państwowych. Miał kilkadziesiąt wystaw indywidualnych w kraju i za granicą, uczestniczył w licznych wystawach zbiorowych, m.in. w Wystawie Młodej Plastyki w Arsenale, Warszawa 1955, w kolejnych edycjach Ogólnopolskiej Wystawy Młodego Malarstwa, Rzeźby i Grafiki w Sopocie w 1957, 1958, 1959, IV Sympozjum Złotego Grona w Zielonej Górze 1969 (Grand Prix), XLIII Biennale Sztuki w Wenecji 1988. W latach 50. uprawiał malarstwo zakorzenione w tradycji kolorystycznej. Od 1973 tworzył jeden cykl malarski pt. „Ciało“, rozwijając w nim na niezliczone sposoby temat aktu. Kształty postaci kadrował tak, że w polu kompozycji pozostawał sam tors, zazwyczaj pozbawiony szczegółów anatomicznych. Malował rozjaśnione, syntetyczne sylwety, wykorzystując efekt prześwitywania gruntu barwnego przez cienką warstwę laserunku.
* Do Ceny Zakupu doliczana będzie dodatkowo opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite).
olej, płótno,
70,0 x 55,0 cm,
sygn. p.d.: Jack | 83
sygn. na odwr. na górnej listwie krosna: W. JACKIEWICZ 70 x 60 | CORPO X/83;
na d. listwie: W. JACKIEWICZ CORPO III/83 [przeciwnie do kompozycji]
Pochodzenie:
Kolekcja prywatna, Mediolan.
Obraz wystawiany, opisany i reprodukowany:
– Jackiewicz. Gdańsk – Mediolan –Warszawa (katalog wystawy), Galeria Domu Aukcyjnego Agra-Art, Warszawa 19 VII – 31 VIII 2024, kat. 19, il. barwna, s. 46.
Obraz należy do cyklu Ciało (powstającego od 1973), w którym artysta rozwijał na niezliczone sposoby temat aktu. Jackiewicz uważał ciało kobiece za najdoskonalszy z kształtów stworzonych przez naturę. Opowiadał o nagości nie tej rzeczywistej, ale wyobrażonej, twierdząc, że wyobrażenie rzeczy albo wydarzeń jest zawsze ciekawsze od rzeczywistości. Nie malował z modela, unikał dosłowności, zachowując w pamięci obrazy wielkich mistrzów: Tycjana, Giorgione, Modiglianiego. Akty – a w zasadzie torsy pozbawione rąk i nóg – nabierają charakteru abstrakcyjnych przedstawień, w których żaden szczegół nie umniejsza ich monumentalności.
Władysław Jackiewicz (Podbrodzie na Wileńszczyźnie 17 II 1924, Gdańsk 30 III 2016) studiował na Wydziale Malarstwa w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku (z siedzibą w Sopocie). Dyplom otrzymał w pracowni prof. Artura Nachta-Samborskiego w 1952. W latach 1959-1981 pracował w macierzystej uczelni, przechodząc wszystkie szczeble kariery akademickiej od asystenta do profesora. W latach 1969-1981 był rektorem. Był członkiem i działaczem ZPAP, a po jego rozwiązaniu Związku Polskich Malarzy i Grafików, w którym w latach 1985-1989 pełnił funkcję prezesa. Był członkiem Narodowej Rady Kultury w latach 1986-1990. Otrzymał wiele nagród i odznaczeń państwowych. Miał kilkadziesiąt wystaw indywidualnych w kraju i za granicą, uczestniczył w licznych wystawach zbiorowych, m.in. w Wystawie Młodej Plastyki w Arsenale, Warszawa 1955, w kolejnych edycjach Ogólnopolskiej Wystawy Młodego Malarstwa, Rzeźby i Grafiki w Sopocie w 1957, 1958, 1959, IV Sympozjum Złotego Grona w Zielonej Górze 1969 (Grand Prix), XLIII Biennale Sztuki w Wenecji 1988. W latach 50. uprawiał malarstwo zakorzenione w tradycji kolorystycznej. Od 1973 tworzył jeden cykl malarski pt. „Ciało“, rozwijając w nim na niezliczone sposoby temat aktu. Kształty postaci kadrował tak, że w polu kompozycji pozostawał sam tors, zazwyczaj pozbawiony szczegółów anatomicznych. Malował rozjaśnione, syntetyczne sylwety, wykorzystując efekt prześwitywania gruntu barwnego przez cienką warstwę laserunku.
* Do Ceny Zakupu doliczana będzie dodatkowo opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite).