Marianna WIŚNIOS (1909-1996). Malarka nieprofesjonalna, jako osoba bardzo religijna w swojej twórczości podejmowała tematykę sakralną, inspirowała się baśniami i swoją bogatą wyobraźnią. Malowanie było jej pasją, uprawiała go w każdej wolnej chwili przyozdabiając wszystko, co znalazła w swoim otoczeniu: płoty, domowe przedmioty, kamienie, malowała na workach po cemencie, na arkuszach papieru pakunkowego. Jej talentem zainteresowała się nauczycielka jej syna, Anna Grotowska, zachęcając Mariannę do dalszego malowania. Pierwszy raz swoje prace zaprezentowała w 1972 na wystawie twórców ludowych w Iłży, gdzie zdobyła wyróżnienie. W 1976 Muzeum Narodowe w Kielcach zorganizowało artystce pierwszą wystawę indywidualną. Jej prace trafiły do siedziby Światowej Organizacji Własności Intelektualnej w Genewie, Muzeum Polskiego w Rapperswilu i do licznych kolekcji prywatnych. Artystka została wyróżniona m.in. Dyplomem Honorowym Ministra Kultury i Sztuki oraz nagrodą im. Oskara Kolberga.