Władysław Rząb nie otrzymał akademickiego wykształcenia artystycznego. Stał się jednak jednym z czołowych przedstawicieli tak zwanego malarstwa naiwnego, wypracowując swój własny styl malarski w dużej mierze inspirowany trudnym dzieciństwem oraz trudnymi początkami dorosłego życia. Pracował w wielu różnych zawodach, w tym często imał się pracy fizycznej, dorabiając przy tym nocami jako muzyk na weselach i zabawach. Swoją przygodę z malarstwem rozpoczął od kopiowania innych obrazów, następnie w czasie drugiej wojny światowej, przebywając przymusowo w Niemczech, malował portrety. Po wojnie otrzymał stypendium, co umożliwiło mu kontakt z pracowniami łódzkich malarzy. Od tej pory zajął się sztuką (malarstwem oraz rzeźbą). Twórczość swą oparł na deformacji postaci oraz nawiązywał do ekspresjonizmu. Wystawiał w kraju i zagranicą. Malarstwo oraz rzeźba Rząba znajduje się między innymi w Muzeum Etnograficznym w Krakowie, Muzeum Sztuki w Łodzi, a także w kolekcjach prywatnych.