Kazimierz Wierzyński we wstępie do teki Szlembark pisał: "Szlembark jest to wieś w Gorcach, w ojczyźnie Władysława Okrana. [...] W okolicy, gdzie szosa przecina Dunajec i przechodzi na lewą stronę jego prądu, śród rozległych zboczy pofalowanych pagórkami, do ścian niewielkiej kotliny przywiera osiedle, z którego wywodzi się księga niniejsza. Obrazy w niej zamknięte wiodą nas w podróż po tamecznym świecie. [...]. Dwanaście tych kart, to niejako dwanaście stacyj po drodze niedoli i trudu człowieka, który zamieszkał ziemię twardą i niezdobytą [...]. Smutny ten kraj leży naprzeciwko Tatr i patrzy na nie wypłowiałemi oczami, jak gdyby patrzył na swoje własne przeciwieństwo. Szlembark poszerza nas o nową przestrzeń człowieka i talentu, o nowy odcinek kraju i kultury".
drzeworyt na papierze, 28 x 26 cm,
sygnowany i datowany pod klockiem ołówkiem "Kulisiewicz 29 r.".
Rycina po muzealnej konserwacji. Minimalne ubytki (rozdarcia) w obrębie odbitki i na marginesach.
Drzeworyt włączony następnie do teki Szlembark wydanej w 1931 roku w Warszawie.
Wystawiany: Wystawa polskiej grafiki międzywojennej, w Muzeum Okręgowym w Toruniu, w 1985 r.
Literatura: Maria Grońska,
Grafika w książce, tece i albumie, Wrocław 1994, poz. 348.
Kazimierz Wierzyński we wstępie do teki Szlembark pisał: "Szlembark jest to wieś w Gorcach, w ojczyźnie Władysława Okrana. [...] W okolicy, gdzie szosa przecina Dunajec i przechodzi na lewą stronę jego prądu, śród rozległych zboczy pofalowanych pagórkami, do ścian niewielkiej kotliny przywiera osiedle, z którego wywodzi się księga niniejsza. Obrazy w niej zamknięte wiodą nas w podróż po tamecznym świecie. [...]. Dwanaście tych kart, to niejako dwanaście stacyj po drodze niedoli i trudu człowieka, który zamieszkał ziemię twardą i niezdobytą [...]. Smutny ten kraj leży naprzeciwko Tatr i patrzy na nie wypłowiałemi oczami, jak gdyby patrzył na swoje własne przeciwieństwo. Szlembark poszerza nas o nową przestrzeń człowieka i talentu, o nowy odcinek kraju i kultury".