„Wydana w 1939 r. Polish Peasants’ Costumes to ostatnia z ważnych tek graficznych Zofii Stryjeńskiej i jednocześnie najobszerniejsze jej dzieło w tej dziedzinie. /.../ Jako artystka zajmująca się sztuką książki mogła znać, przynajmniej od czasu studiów w Monachium, poświęcone modzie współczesnej czasopisma ilustrowane w technice szablonu (pochoir) /.../. W Polsce, gdzie preferowano litografię, ten pracochłonny sposób wykonywania ilustracji, polegający na kolorowaniu całego nakładu przez wyspecjalizowanych malarzy, nie przyjął się. Stryjeńska, poszukując zawsze oprawy wydawniczej jak najbardziej wysublimowanej, wybrała właśnie pochoir jako formę wydania swojej największej objętościowo teki. /.../ Nie przez przypadek teka ta została wydana przez Szwedzickiego - doświadczonego wydawcę działającego w Nicei. Zasłynął on głównie /.../ wydawanymi w latach 1929-1952 sześcioma tekami poświęconymi Indianom amerykańskim, zawierającymi plansze z ilustracjami w technice szablonu. Teka Stryjeńskiej nawiązuje do nich graficznym rozwiązaniem okładki: z ilustracją wklejoną na jednolitym kolorystycznie tle“.
Powyższy tekst pochodzi z artykułu Światosława Lenartowicza p.t. O tece “Polish Peasants Costumes“ zamieszczonego w katalogu: Zofia Stryjeńska 1891 - 1976. Wystawa w Muzeum Narodowym w Krakowie, X 2008 - I 2009, Kraków 2008, s. 265-266 [kat. V. I. 4; tu także kilka reprodukcji].
Plansza XXXVIII z teki "Polish Peasants” Costumes, 1939
litografia barwna, karton, 39,5 x 50 cm
p.g.: 38
na odwrocie: COPYRIGHT BY C. SZWEDZICKI 1939
sygn. na płycie p.d.: "Z. Stryjeńska"
„Wydana w 1939 r. Polish Peasants’ Costumes to ostatnia z ważnych tek graficznych Zofii Stryjeńskiej i jednocześnie najobszerniejsze jej dzieło w tej dziedzinie. /.../ Jako artystka zajmująca się sztuką książki mogła znać, przynajmniej od czasu studiów w Monachium, poświęcone modzie współczesnej czasopisma ilustrowane w technice szablonu (pochoir) /.../. W Polsce, gdzie preferowano litografię, ten pracochłonny sposób wykonywania ilustracji, polegający na kolorowaniu całego nakładu przez wyspecjalizowanych malarzy, nie przyjął się. Stryjeńska, poszukując zawsze oprawy wydawniczej jak najbardziej wysublimowanej, wybrała właśnie pochoir jako formę wydania swojej największej objętościowo teki. /.../ Nie przez przypadek teka ta została wydana przez Szwedzickiego - doświadczonego wydawcę działającego w Nicei. Zasłynął on głównie /.../ wydawanymi w latach 1929-1952 sześcioma tekami poświęconymi Indianom amerykańskim, zawierającymi plansze z ilustracjami w technice szablonu. Teka Stryjeńskiej nawiązuje do nich graficznym rozwiązaniem okładki: z ilustracją wklejoną na jednolitym kolorystycznie tle“.
Powyższy tekst pochodzi z artykułu Światosława Lenartowicza p.t. O tece “Polish Peasants Costumes“ zamieszczonego w katalogu: Zofia Stryjeńska 1891 - 1976. Wystawa w Muzeum Narodowym w Krakowie, X 2008 - I 2009, Kraków 2008, s. 265-266 [kat. V. I. 4; tu także kilka reprodukcji].