Malarz i rysownik; początkowo uczył się malarstwa prywatnie u Tadeusza Goreckiego w Paryżu (1866-69), a następnie podjął regularne studia w akademii monachijskiej pod kierunkiem Hermanna Anschütza, Alexandra Strähubera i Alexandra Wagnera (1868-72). W Monachium poznał i nawiązał liczne kontakty z członkami polskiej kolonii artystycznej, m.in. z Adamem Chmielowskim, Aleksandrem Gierymskim, Ludomirem Benedyktowiczem, Hipolitem Lipińskim. Następnie, w latach 1872-76, doskonalił swoje umiejętności u Jana Matejki w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Od roku 1882 mieszkał w podkrakowskim Mnikowie, skąd wyjeżdżał w podróże na Ukrainę (1890) i do północnej Afryki i Włoch (1891). Swoje prace wystawiał przede wszystkim w TPSP w Krakowie i Lwowie oraz w Salonie Krywulta i TZSP w Warszawie. Za granicą prezentował obrazy w Wiedniu, Budapeszcie, Paryżu, Berlinie oraz w Stanach Zjednoczonych: w Chicago, gdzie został nagrodzony srebrnym medalem i w San Francisco. Malował portrety, pejzaże i sceny rodzajowo-ludowe oparte na baśniach i wierzeniach ludowych. Po roku 1890 tworzył symboliczne kompozycje zainspirowane, przede wszystkim poezją Juliusza Słowackiego.