Rzeźbiarz austriacki. Uczył się u u ojca, rzeźbiarza w drewnie. W latach 1880-93 studiował w Państwowej Szkole Rzemiosła u Carla Hesky’ego i Juliusa Deiningera, Antona Brenka i Akademii Sztuk Pięknych. Po kilku latach współpracy z ojcem ruszył w podróż studyjną przez Niemcy do Paryża. W 1891 r. założył własny warsztat w Wiedniu. Regularnie wystawiał i był nagradzany (m.in. złoty medal na Wystawie powszechnej w Paryżu 1900). W 1907 r. został profesorem Wyższej Szkoły Technicznej w Villach.
Adolf Loos nazwał go największym rzeźbiarzem w drewnie naszych czasów. Stworzył m.in. rzeźby do katedry wiedeńskiej i innych kościołów tego miasta. Miał tez prestiżowe zamówienia z innych krajów (m.in. Lincol Memorial w Omaha czy grobowiec królowej Rumunii). W jego obfitej twórczości jest wiele portretów, szczególnie dzieci.
Drewno, wys. 46 cm
Sygnowany: ZELEZNY SELBST IST DER MANN
Rzeźbiarz austriacki. Uczył się u u ojca, rzeźbiarza w drewnie. W latach 1880-93 studiował w Państwowej Szkole Rzemiosła u Carla Hesky’ego i Juliusa Deiningera, Antona Brenka i Akademii Sztuk Pięknych. Po kilku latach współpracy z ojcem ruszył w podróż studyjną przez Niemcy do Paryża. W 1891 r. założył własny warsztat w Wiedniu. Regularnie wystawiał i był nagradzany (m.in. złoty medal na Wystawie powszechnej w Paryżu 1900). W 1907 r. został profesorem Wyższej Szkoły Technicznej w Villach.
Adolf Loos nazwał go największym rzeźbiarzem w drewnie naszych czasów. Stworzył m.in. rzeźby do katedry wiedeńskiej i innych kościołów tego miasta. Miał tez prestiżowe zamówienia z innych krajów (m.in. Lincol Memorial w Omaha czy grobowiec królowej Rumunii). W jego obfitej twórczości jest wiele portretów, szczególnie dzieci.