Pochodził z Ukrainy; w latach 1911-12 uczęszczał do Szkoły Rysunkowej w Wilnie; naukę kontynuował w Szkole Malarstwa M. Muraszki w Kijowie. W 1913 r. rozpoczął studia w paryskiej École des Beaux-Arts pod kierunkiem F. Cormona. Po wybuchu I wojny światowej wyjechał do Piotrogrodu. W 1917 r., objął stanowisko profesora w Instytucie Artystycznym w Charkowie. W 1921 r., podróżując przez Baku, Tyflis, Moskwę, Mińsk i Warszawę powrócił do Paryża by związać się z kręgiem École de Paris. Swe prace prezentował na indywidualnych wystawach w galeriach Percier, Katii Granoff, Brummer, Georgesa Petita i Charpentier. Eksponował swą sztukę ponadto w Nowym Jorku w Wildenstein Gallery. Należał do polskiego Zrzeszenia Żydowskich Artystów Malarzy i Rzeźbiarzy. Kształt życia artysty wyznaczały w dużej mierze podróże. W latach 1928-37 odwiedził Palestynę, Egipt, Syrię, Czechy, Polskę i Litwę. Okres II wojny światowej spędził w Nowym Jorku. W 1945 r. powrócił do Paryża. Nadal sporo podróżował - do Izraela (1948), Afryki Południowej (1950), Japonii i Indii (1957). Duży zbiór prac twórcy przechowywany jest w muzeum jego imienia w Hajfie w Izraelu. Repertuar tematyczny sztuki Mané-Katza obejmował epizody z codziennego życia Żydów, wizerunki chasydów, sceny z getta, kompozycje symboliczne oraz pejzaże. W oferowanym obrazie przejawia się znamienny dla dojrzałej twórczości artysty sposób portretowania postaci na neutralnym, abstrakcyjnym tle umożliwiający pełną koncentrację na wyrazie psychologicznym. Postać wydobyta jest sumarycznie energicznym duktem pędzla; rysy twarzy określają lapidarnie kreski czerwieni i zieleni. Uwaga skupia się na wysmakowanej orkiestracji barw - stonowaną gamę szarości, brązów i zieleni ożywia mocny akcent czerwieni kamizelki wzmocnionej białą plamą szalika. Omawiane dzieło znajdowało się do 1971 r. w kolekcji Maxa Bodnera w Nowym Jorku; zostało zrepr. w monograficznym opracowaniu twórczości artysty pióra R. Ariesa i J. O`Hany "Mané-Katz 1894-1962, the Complete Works" (London 1972, t. II, s. 120, il. 363).

30
Emmanuel KATZ (zw. Mané-Katz) (1894 - 1962)

Chłopiec w czerwonej kamizelce

olej, tektura, 46,3 x 37,5
sygn. p. d.: Mané-Katz ; na odwrociu naklejka domu aukcyjnego Christie`s i nowojorskiego sklepu z materiałami artystycznymi Roberta Rosenthala

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Pochodził z Ukrainy; w latach 1911-12 uczęszczał do Szkoły Rysunkowej w Wilnie; naukę kontynuował w Szkole Malarstwa M. Muraszki w Kijowie. W 1913 r. rozpoczął studia w paryskiej École des Beaux-Arts pod kierunkiem F. Cormona. Po wybuchu I wojny światowej wyjechał do Piotrogrodu. W 1917 r., objął stanowisko profesora w Instytucie Artystycznym w Charkowie. W 1921 r., podróżując przez Baku, Tyflis, Moskwę, Mińsk i Warszawę powrócił do Paryża by związać się z kręgiem École de Paris. Swe prace prezentował na indywidualnych wystawach w galeriach Percier, Katii Granoff, Brummer, Georgesa Petita i Charpentier. Eksponował swą sztukę ponadto w Nowym Jorku w Wildenstein Gallery. Należał do polskiego Zrzeszenia Żydowskich Artystów Malarzy i Rzeźbiarzy. Kształt życia artysty wyznaczały w dużej mierze podróże. W latach 1928-37 odwiedził Palestynę, Egipt, Syrię, Czechy, Polskę i Litwę. Okres II wojny światowej spędził w Nowym Jorku. W 1945 r. powrócił do Paryża. Nadal sporo podróżował - do Izraela (1948), Afryki Południowej (1950), Japonii i Indii (1957). Duży zbiór prac twórcy przechowywany jest w muzeum jego imienia w Hajfie w Izraelu. Repertuar tematyczny sztuki Mané-Katza obejmował epizody z codziennego życia Żydów, wizerunki chasydów, sceny z getta, kompozycje symboliczne oraz pejzaże. W oferowanym obrazie przejawia się znamienny dla dojrzałej twórczości artysty sposób portretowania postaci na neutralnym, abstrakcyjnym tle umożliwiający pełną koncentrację na wyrazie psychologicznym. Postać wydobyta jest sumarycznie energicznym duktem pędzla; rysy twarzy określają lapidarnie kreski czerwieni i zieleni. Uwaga skupia się na wysmakowanej orkiestracji barw - stonowaną gamę szarości, brązów i zieleni ożywia mocny akcent czerwieni kamizelki wzmocnionej białą plamą szalika. Omawiane dzieło znajdowało się do 1971 r. w kolekcji Maxa Bodnera w Nowym Jorku; zostało zrepr. w monograficznym opracowaniu twórczości artysty pióra R. Ariesa i J. O`Hany "Mané-Katz 1894-1962, the Complete Works" (London 1972, t. II, s. 120, il. 363).