Artysta tworzył martwe natury, pejzaże, portrety, sceny rodzajowe i akty. Znamienne dla jego twórczości są liryczne w nastroju, spontanicznie malowane studia dzieci. Syntetyzował w nich formy, swobodnie kładł plamę barwną różnicując jakości fakturalne aż do impastowych zgrubień. Oferowany obraz, podobnie jak większość dziecięcych wizerunków tworzonych przez Kanelbę, traktowany być może jako symbol dziecięcej niewinności, ufności i ciekawości świata. Łączy w sobie cechy portretu upozowanego, realistycznie odtwarzającego rysy modela z momentowym uchwyceniem naturalnych gestów dziecka. Często modelem był synek artysty – Jerzy, przedstawiany w różnych dziecięcych strojach, głównie z instrumentem muzycznym.