wymiary: 46.3 x 33.2 cm,
olej, płótno
CHŁOPCZYK. PORTRET FRANÇOIS’A, SYNKA MALARZA J.-É. LABOUREUR’A, 1927
sygn. dwukrotnie:
- u dołu pośrodku: Tadé | Makowski
- na odwrocie obrazu: Tadé Makowski | 1927 | Paris
Na wtórnie wykorzystanych tekturowych „plecach“ oprawy kilka nalepek XVIII Biennale w Wenecji w roku 1932. Nalepki odnoszą się do wystawionej tam akwaforty Jean-Émile’a Laboureur’a p.t. Petite plage (zobacz: XVIIIA Espozizione Biennale Internazionale d’Arte 1932, Catalogo, Venezia 1932, s. 187-234, nr 218; Piccola spiaggia).

Olejnemu Portretowi François'a towarzyszy ołówkowy szkic do tegoż:
ołówek, papier, 29,4 x 23,4 cm (w świetle passe-partout)
sygn. p.d.: T. Makowski

Portretowany chłopczyk o delikatnej wrażliwej twarzyczce to François, ośmioletni synek Jean-Émile’a Laboureur’a (1877-1943), znanego artysty francuskiego - wybitnego grafika, malarza, rysownika, ilustratora, założyciela Sociéte des peintres-Graveurs Indépendants. Laboureur przyjaźnił się z Tadeuszem Makowskim, który wspomina go w swoim „Pamiętniku”.
Po nagłej śmierci Makowskiego, który zmarł nie doznawszy sławy na którą zasługiwał, Jean-Émile Laboureur był jednym z założycieli „Sociéte Amis de Tadé Makowski“, stowarzyszenia, które miało zaopiekować się spuścizną malarza i zrobić wszystko, co możliwe, aby dać publiczności pojęcie o prawdziwym obliczu Makowskiego i wielkości jego dzieła. Staraniem Towarzystwa zorganizowano wystawy obrazów artysty w Salonie Niezależnych (1933) i w Galerie Jeanne Castel (1935) w Paryżu, na XX Biennale w Wenecji (1936), w Warszawie i Wiedniu (1936).