Prezentowany rysunek pochodzi ze szkicownika artysty liczącego 132 karty, opatrzonego na wklejce autorskim (?) numerem XXXII – pisanym pędzlem i jasnoniebieskim atramentem, obok którego to numeru wpisana została ołówkiem data 1872 – zapewne wtórna, odnosząca się do jedynej datowanej przez Jacka Malczewskiego pracy, noszącej datę dzienną i roczną 29 lutego /1872. Szkicownik pochodzi z okresu nauki Jacka Malczewskiego w krakowskim Gimnazjum św. Jacka (1871-1813), gdzie w księdze uczniów jako powołanie (?) wpisano mu malarz. Z czasem uczęszcza na prywatne lekcje rysunku, a następnie jako wolny słuchacz zapisuje się do krakowskiej Szkoty Sztuk Pięknych (późniejszej Akademii). Wysoki numer szkicownika (XXXII) świadczy o niebywałym zapale rysowania jakim odznaczał się naówczas osiemnastoletni Jacek Malczewski. Szkicownik XXXII zawiera więc młodzieńcze prace Malczewskiego – szkice postaci chłopów, wieśniaczek, Żydów, wiejskich dziadów i zaprzęgów, zwierząt, wiejskiej zabudowy, wnętrz kościołów. Gros jest wykonana ołówkiem i najczęściej sprowadzona do oszczędnego zarysu całej postaci lub jej fragmentu. Artysta skupia się w nich na uchwyceniu charakterystycznej pozy, którą oddaje oszczędną, energicznie prowadzoną kreską, rzadko wprowadza w obręb rysunku światłocień. Przeważają rysunki całych postaci, najczęściej kroczących, ujętych nieco z tyłu. Zaledwie kilka rysunków (łącznie 9 sztuk) jest wykonanych piórkiem i tuszem (JMSz103-110 i JMSz114). Fragment potwierdzenia autentyczności Adama Konopackiego z 2004 r. por.: Adam Konopacki, Jacek Malczewski – rysunki (1872–1926), Zabrze [2009]
ołówek, papier, 16 × 9,7 cm
Rysunek pochodzi ze szkicownika artysty. Do rysunku dołączone jest potwierdzenie autentyczności Adama Konopackiego z 2004 r.
Prezentowany rysunek pochodzi ze szkicownika artysty liczącego 132 karty, opatrzonego na wklejce autorskim (?) numerem XXXII – pisanym pędzlem i jasnoniebieskim atramentem, obok którego to numeru wpisana została ołówkiem data 1872 – zapewne wtórna, odnosząca się do jedynej datowanej przez Jacka Malczewskiego pracy, noszącej datę dzienną i roczną 29 lutego /1872. Szkicownik pochodzi z okresu nauki Jacka Malczewskiego w krakowskim Gimnazjum św. Jacka (1871-1813), gdzie w księdze uczniów jako powołanie (?) wpisano mu malarz. Z czasem uczęszcza na prywatne lekcje rysunku, a następnie jako wolny słuchacz zapisuje się do krakowskiej Szkoty Sztuk Pięknych (późniejszej Akademii). Wysoki numer szkicownika (XXXII) świadczy o niebywałym zapale rysowania jakim odznaczał się naówczas osiemnastoletni Jacek Malczewski. Szkicownik XXXII zawiera więc młodzieńcze prace Malczewskiego – szkice postaci chłopów, wieśniaczek, Żydów, wiejskich dziadów i zaprzęgów, zwierząt, wiejskiej zabudowy, wnętrz kościołów. Gros jest wykonana ołówkiem i najczęściej sprowadzona do oszczędnego zarysu całej postaci lub jej fragmentu. Artysta skupia się w nich na uchwyceniu charakterystycznej pozy, którą oddaje oszczędną, energicznie prowadzoną kreską, rzadko wprowadza w obręb rysunku światłocień. Przeważają rysunki całych postaci, najczęściej kroczących, ujętych nieco z tyłu. Zaledwie kilka rysunków (łącznie 9 sztuk) jest wykonanych piórkiem i tuszem (JMSz103-110 i JMSz114). Fragment potwierdzenia autentyczności Adama Konopackiego z 2004 r. por.: Adam Konopacki, Jacek Malczewski – rysunki (1872–1926), Zabrze [2009]