Obraz wystawiany w 1958r.: na pośmiertnej wystawie w Krakowie w Pałacu Sztuki (Kat. str. 13, poz. 39) oraz w 1967 r. w Poznaniu, Muzeum Narodowe (Kat. str. 41, nr 92); Lit.: "Andrzej Wróblewski" Galeria Sztuki Współczesnej Zachęta, MN w Krakowie, Fundacja Instytutu Promocji Sztuki, Warszawa 1998, red. Zofia Gołubiew, str. 124 poz. 170 i 171.
Malarz, urodzony w 1927 r. w Wilnie, syn profesora prawa i artystki-grafika. W latach 1945 -1952 studiował malarstwo w krakowskiej ASP, w pracowniach Z. Radnickiego i Z. Pronaszki oraz historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1948 wraz z przyjaciółmi zakłada Grupę Samokształceniową, zajmuje się także publicystyką. Od 1950 do 1954 pełni funkcję asystenta w krakowskiej ASP. Zmarł 23 marca 1957 na samotnej wycieczce w Tatrach. Uważany za prekursora nowej figuracji, współczesnego realizmu, także nowej ekspresji, należy do największych polskich malarzy XX w.
olej, płótno, 71 x 51 cm
sygn. monogramem wiązanym p.d.: AW
na odwrocie: "Chłopak na ugrowym tle" ("Model, Szkic chłopca") oraz autorski opis l.g.: Andrzej Wróblewski / Chłopczyk / 1956 olej / 70 x 50
cztery naklejki: na licu ramy l.d.: 92. Chłopczyk / olej/pł. wł. rodziny; na odwrocie drukowana, wypełniona atramentem: CBWA oddział w Krakowie; drukowana, wypełniona atramentem (nieczytelnie) z l.p. 65.; drukowana, wypełniona pismem maszynowym: Muzeum Narodowe w Poznaniu, Wystawa w X rocznicę śmierci, kwiecień - maj 1967, nr kat. 92; na krosnach pieczątka P.P. Desa Oddział w Warszawie ul. Nowy Świat
Obraz wystawiany w 1958r.: na pośmiertnej wystawie w Krakowie w Pałacu Sztuki (Kat. str. 13, poz. 39) oraz w 1967 r. w Poznaniu, Muzeum Narodowe (Kat. str. 41, nr 92); Lit.: "Andrzej Wróblewski" Galeria Sztuki Współczesnej Zachęta, MN w Krakowie, Fundacja Instytutu Promocji Sztuki, Warszawa 1998, red. Zofia Gołubiew, str. 124 poz. 170 i 171.
Malarz, urodzony w 1927 r. w Wilnie, syn profesora prawa i artystki-grafika. W latach 1945 -1952 studiował malarstwo w krakowskiej ASP, w pracowniach Z. Radnickiego i Z. Pronaszki oraz historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1948 wraz z przyjaciółmi zakłada Grupę Samokształceniową, zajmuje się także publicystyką. Od 1950 do 1954 pełni funkcję asystenta w krakowskiej ASP. Zmarł 23 marca 1957 na samotnej wycieczce w Tatrach. Uważany za prekursora nowej figuracji, współczesnego realizmu, także nowej ekspresji, należy do największych polskich malarzy XX w.