Początki wykształcenia artystycznego zawdzięczał Stachowiczowi, którego obrazy kopiował. W latach 1847-54 i 1856-57 uczył się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Wojciecha Kornelli Stattlera, Aleksandra Płonczyńskiego, Władysława Łuszczkiewicza. Malował przeważnie zabytkowe budowle Krakowa - perspektywiczne widoki wnętrz, które uzupełniał niejednokrotnie sztafażem ludzkim. Obrazy te odznaczały się dobrym rysunkiem perspektywicznym i dokładnym oddaniem szczegółów architektonicznych. Zajmował się kopiowaniem obrazów, które przy okazji "poprawiał", restaurował obrazy i freski. Przyjaźnił się z Jackiem Malczewskim i często mu pozował do różnych kompozycji, służąc za model star-ca. Wystawiał w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1869-94, w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie oraz salonie Krywulta (1883, 1893, 1901).
Olej, tektura;
19,7 x 24,7 cm
Sygnowany ołówkiem (?) l. d.: St Bryniarski
Odwrocie podklejone tekturą, w centrum wycięte okienko, w którym widoczny napis piórem na oryginalnym odwrocie: 1851 | Czerwiec. Nalepka maszynopisem: Ze zbioru Tadeusza Litawińskiego | Stanisław Bryniarski 1829 - 1915. uczeń prof. | W. Stattlera i prof. Łuszczkiewicza w A. S. P. | w Krakowie. | Chałupa strzechą kryta, o/tekt. rozmiar | 19 x 24. cm. sygn. St. Bryniarski 1851. | nr. inw. 601
Początki wykształcenia artystycznego zawdzięczał Stachowiczowi, którego obrazy kopiował. W latach 1847-54 i 1856-57 uczył się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Wojciecha Kornelli Stattlera, Aleksandra Płonczyńskiego, Władysława Łuszczkiewicza. Malował przeważnie zabytkowe budowle Krakowa - perspektywiczne widoki wnętrz, które uzupełniał niejednokrotnie sztafażem ludzkim. Obrazy te odznaczały się dobrym rysunkiem perspektywicznym i dokładnym oddaniem szczegółów architektonicznych. Zajmował się kopiowaniem obrazów, które przy okazji "poprawiał", restaurował obrazy i freski. Przyjaźnił się z Jackiem Malczewskim i często mu pozował do różnych kompozycji, służąc za model star-ca. Wystawiał w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1869-94, w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie oraz salonie Krywulta (1883, 1893, 1901).