„W prefekturze Shimane znajduje się Izumo-taisha, jedna z najstarszych i najbardziej szanowanych świątyń shinto, poświęcona Okuni-nushi, potomkowi bogów, których legendy wiążą się z początkami dziejów Japonii. Po Nowym Roku, około 15 stycznia, w rejonie świątyni odbywała się ceremonia hotohoto. Wtedy to wybrane z okolicznej społeczności osoby odwiedzały kolejno poszczególne domy przynosząc i zbierając symboliczne dary dla świątyni”. (Z. Alberowa, M. Martini, „Hiroshige: wystawa drzeworytów w dwusetna rocznicę urodzin artysty”, katalog MN w Krakowie, Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, Kraków, 1997, s. 154).
Japoński malarz i ilustrator, związany ze środowiskiem artystycznym Edo, wybitny przedstawiciel stylu ukiyo-e i zarazem jego ostatni wielki mistrz. W 1811 został przyjęty do pracowni Toyohiro, mistrza drzeworytu ukiyo-e. Przez około 17 lat spędzonych w pracowni Toyohiro artysta głównie projektował grafiki przedstawiające kobiety i aktorów. Po śmierci swojego mistrza w 1828 Hiroshige poważnie zainteresował się krajobrazem. W 1831 opublikował „Słynne widoki wschodniej stolicy” (Edo), serię 10 drzeworytów w których ujawnił wielkie zdolności przedstawiania pejzażu. Kolejnym sukcesem okazała się wydana w latach 1833-1834 seria „Pięćdziesiąt trzy stacje na gościńcu Tokaido”, do której artysta wykonał szkice podczas oficjalnej podróży z Edo do Kioto. Efektem kolejnych podróży były serie drzeworytów przedstawiające urodę miasta Edo i jego okolic. Serie te cieszyły się niezwykła popularnością. Rozpoczęta w 1856 seria „Sto słynnych widoków Edo” jest dziełem największym pod względem ilości plansz i zarazem najsłynniejszym. Twórczość Hiroshige wywarła istotny wpływ na sztukę europejską, jego drzeworyty prezentowane były na paryskich wystawach światowych w latach 1855, 1867 i 1878, kilka jego prac miał w swojej kolekcji Vincent van Gogh.
„Ceremonia hotohoto w świątyni Izumo-taisha. Izumo-taisha. Hotohoto no zu”
plansza 42. z serii „Słynne widoki z sześćdziesięciu kilku prowincji” („Rokuju-yoshu meisho zue”),
tytuł serii i planszy p.g.,
drzeworyt barwny, papier, wym.: 35,8 x 22,8 cm (oban),
sygn. przy marginesie l.d.: Hiroshige hitsu
Stan zachowania: papier górną krawędzią przyklejony do kartonu, marginesy przycięte, w p.g. narożniku ubytek papieru, przetarcia i odbarwienia przy prawych narożnikach, pośrodku planszy ubytek po drewnojadzie.
Opinia Pani Małgorzaty Martini, starszego kustosza w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha w Krakowie.
„W prefekturze Shimane znajduje się Izumo-taisha, jedna z najstarszych i najbardziej szanowanych świątyń shinto, poświęcona Okuni-nushi, potomkowi bogów, których legendy wiążą się z początkami dziejów Japonii. Po Nowym Roku, około 15 stycznia, w rejonie świątyni odbywała się ceremonia hotohoto. Wtedy to wybrane z okolicznej społeczności osoby odwiedzały kolejno poszczególne domy przynosząc i zbierając symboliczne dary dla świątyni”. (Z. Alberowa, M. Martini, „Hiroshige: wystawa drzeworytów w dwusetna rocznicę urodzin artysty”, katalog MN w Krakowie, Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, Kraków, 1997, s. 154).
Japoński malarz i ilustrator, związany ze środowiskiem artystycznym Edo, wybitny przedstawiciel stylu ukiyo-e i zarazem jego ostatni wielki mistrz. W 1811 został przyjęty do pracowni Toyohiro, mistrza drzeworytu ukiyo-e. Przez około 17 lat spędzonych w pracowni Toyohiro artysta głównie projektował grafiki przedstawiające kobiety i aktorów. Po śmierci swojego mistrza w 1828 Hiroshige poważnie zainteresował się krajobrazem. W 1831 opublikował „Słynne widoki wschodniej stolicy” (Edo), serię 10 drzeworytów w których ujawnił wielkie zdolności przedstawiania pejzażu. Kolejnym sukcesem okazała się wydana w latach 1833-1834 seria „Pięćdziesiąt trzy stacje na gościńcu Tokaido”, do której artysta wykonał szkice podczas oficjalnej podróży z Edo do Kioto. Efektem kolejnych podróży były serie drzeworytów przedstawiające urodę miasta Edo i jego okolic. Serie te cieszyły się niezwykła popularnością. Rozpoczęta w 1856 seria „Sto słynnych widoków Edo” jest dziełem największym pod względem ilości plansz i zarazem najsłynniejszym. Twórczość Hiroshige wywarła istotny wpływ na sztukę europejską, jego drzeworyty prezentowane były na paryskich wystawach światowych w latach 1855, 1867 i 1878, kilka jego prac miał w swojej kolekcji Vincent van Gogh.