Niemiecki pejzażysta i marynista. W 1831 r. rozpoczął studia malarstwa na Pruskiej Akademii Sztuk w Berlinie, gdzie był uczniem Johanna Gottfrieda Schadowa. Od 1836 r. brał udział w wystawach Akademii Berlińskiej. W latach 1837-38 przebywał w Paryżu, gdzie uczył się u Eugène’a Isabeya i Eugène’a Lepoittevina. Następnie wrócił do Berlina. W latach 1842-43 podróżował po Włoszech. Wielokrotnie odwiedzał Londyn, gdzie też wystawiał.
Najczęstszym tematem jego nastrojowych dzieł są widoki miast nad wodą cechujące się precyzyjnym oddaniem detali. Malował przede wszystkim miasta i wybrzeża północnych Niemiec, Nadrenii, Holandii, Belgii, północnej Francji. Sięgał też do wybrzeży włoskich, szczególnie wedut weneckich.