Studia artystyczne, które odbył w krakowskiej ASP w pracowniach S. Kamockiego i T. Axentowicza, ukończył w 1922. W tymże roku miał też miejsce debiut wystawienniczy artysty. Naukę kontynuował w l. 1925-1929 w paryskim oddziale macierzystej uczelni kierowanym przez J. Pankiewicza; związał się wówczas ze środowiskiem kapistów. Pankiewicz pobudził jego zainteresowanie sztuką Bonnarda, Matisse`a, Corota i Renoire`a. Po powrocie do kraju w 1929 osiadł na stałe w Poznaniu. Wstąpił do ugrupowania o kolorystycznym profilu malarskim, "Plastyka"; wraz z W. Taranczewskim współorganizował tzw. Salon 35. Został też członkiem krakowskich grup artystycznych "Zwornik" i "Jednoróg" reprezentujących nurt koloryzmu. Wiele wystawiał w kraju i za granicą, uczestniczył m.in. w Salonie Niezależnych w Paryżu (1938) i w Wystawie Światowej w Nowym Jorku (1939). Oferowany pejzaż, pochodzący z wczesnej fazy twórczości Krzyżańskiego, dobitnie świadczy o kolorystycznej wrażliwości artysty umiejętnie nasycającego kolory światłem i budującego dźwięczne zestroje barwne oparte na kontraście tonów ciepłych i zimnych.