Urodzony w 1958 r. w Katowicach. Malarz i fotografik, autor obiektów i instalacji. Ukończył krakowską ASP. Członek Supergrupy Azorro. Mieszka i pracuje w Krakowie. Naucza w Szczecinie. Swoimi zainteresowaniami artystycznymi obejmuje szerokie spektrum: zajmuje się fotografią i malarstwem, tworzy filmy i obiekty. Jednym z ważniejszych wątków w jego twórczości są zagadnienia związane ogólnie z fenomenem światła. Tworzył z przestrzeni galerii pudło camera obscura, w którym, w warunkach słonecznego dnia, widoczna była projekcja obrazu ruchliwej ulicy. Innym razem konstruował skomplikowane układy soczewek i luster po to, żeby w zaciemnionej galerii, raz dziennie, o określonej godzinie, zaistniał parominutowy spektakl - przestrzenny rysunek wykreślony promieniem światła. Rysunki cieniem, 1994-1995, w pewnym sensie są odwróceniem tego projektu. Są o kompozycje "żywiące się obrotem Ziemi", zatrzymane i utrwalone przy użyciu fotografii. Interesując się dalej fenomenami światła i nieba, wykonuje w 2005 roku serię zdjęć Bez tytułu, rejestrujących odcienie bezchmurnego nieba, poetycko unaoczniając potoczną świadomość że niebo jest niebieskie.

81
Łukasz SKĄPSKI (ur. 1958, Katowice)

C5_19, z serii Bez tytułu, 2005

fotografia barwna; 110 x 76 cm, druk cyfrowy, egz. 1 z edycji 3+1,
sygn. na odwrocie: Łukasz Skąpski C5_19 egz.. 1. z ed. 3+1


Estymacja: 2500-3000 zł

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Urodzony w 1958 r. w Katowicach. Malarz i fotografik, autor obiektów i instalacji. Ukończył krakowską ASP. Członek Supergrupy Azorro. Mieszka i pracuje w Krakowie. Naucza w Szczecinie. Swoimi zainteresowaniami artystycznymi obejmuje szerokie spektrum: zajmuje się fotografią i malarstwem, tworzy filmy i obiekty. Jednym z ważniejszych wątków w jego twórczości są zagadnienia związane ogólnie z fenomenem światła. Tworzył z przestrzeni galerii pudło camera obscura, w którym, w warunkach słonecznego dnia, widoczna była projekcja obrazu ruchliwej ulicy. Innym razem konstruował skomplikowane układy soczewek i luster po to, żeby w zaciemnionej galerii, raz dziennie, o określonej godzinie, zaistniał parominutowy spektakl - przestrzenny rysunek wykreślony promieniem światła. Rysunki cieniem, 1994-1995, w pewnym sensie są odwróceniem tego projektu. Są o kompozycje "żywiące się obrotem Ziemi", zatrzymane i utrwalone przy użyciu fotografii. Interesując się dalej fenomenami światła i nieba, wykonuje w 2005 roku serię zdjęć Bez tytułu, rejestrujących odcienie bezchmurnego nieba, poetycko unaoczniając potoczną świadomość że niebo jest niebieskie.