„Wrzecionowata przechodząca w wąską szyjkę.
Glinka biała. Szkliwo kryjące, błyszczące zielonkawe z nieregularnym pasem ciemniejszej zieleni oraz dużą siatką szarej krakelury.
Wym: 28 x ⌀ 10 cm.
Sygnowana „gmerkiem” oraz czarną farbą 392 1.41 C.” - opis z archiwum p. Aleksandry Kopydłowskiej


Magdalena WINIARSKA-GOTOWSKA, ur. 1927 w Poznaniu. Studia rozpoczęła w 1947 r. w Ecole des Beaux-Arts w Genewie, następnie studiowała w ASP w Krakowie pod kierunkiem Xawerego Dunikowskiego i w ASP w Warszawie w pracowni Franciszka Strynkiewicza (dyplom 1953). Specjalizowała się w Zakładzie Ceramiki u Wandy Golakowskiej. Należy do grupy twórczej „Keramos”, jest członkiem AIC. (...) Zdobywała nagrody w międzynarodowych konkursach, m. in.: złoty medal z Faenzie 1976; złoty medal na Międzynarodowym Konkursie Ceramiki „Pro Tadino” w Gualdo Tadino 1974 i 1975; I nagroda w Erfurcie 1978.
-na podstawie „Ceramika i szkło polskie XX wieku. Katalog zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu”, Wrocław 2004

25
Magdalena WINIARSKA-GOTOWSKA (1927 Poznań - 2020)

Butla

Glinka biała, szkliwo kryjące, krakelura;
wym: 28 x ⌀ 10 cm.
Sygnowana „gmerkiem” oraz czarną farbą 392 1.41 C.

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

„Wrzecionowata przechodząca w wąską szyjkę.
Glinka biała. Szkliwo kryjące, błyszczące zielonkawe z nieregularnym pasem ciemniejszej zieleni oraz dużą siatką szarej krakelury.
Wym: 28 x ⌀ 10 cm.
Sygnowana „gmerkiem” oraz czarną farbą 392 1.41 C.” - opis z archiwum p. Aleksandry Kopydłowskiej


Magdalena WINIARSKA-GOTOWSKA, ur. 1927 w Poznaniu. Studia rozpoczęła w 1947 r. w Ecole des Beaux-Arts w Genewie, następnie studiowała w ASP w Krakowie pod kierunkiem Xawerego Dunikowskiego i w ASP w Warszawie w pracowni Franciszka Strynkiewicza (dyplom 1953). Specjalizowała się w Zakładzie Ceramiki u Wandy Golakowskiej. Należy do grupy twórczej „Keramos”, jest członkiem AIC. (...) Zdobywała nagrody w międzynarodowych konkursach, m. in.: złoty medal z Faenzie 1976; złoty medal na Międzynarodowym Konkursie Ceramiki „Pro Tadino” w Gualdo Tadino 1974 i 1975; I nagroda w Erfurcie 1978.
-na podstawie „Ceramika i szkło polskie XX wieku. Katalog zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu”, Wrocław 2004