Wystawiany: Tadeusz Dominik, Muzeum im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, 1965
Dominik, Związek Polskich Artystów Plastyków, BWA Zielona Góra, 1966
Tadeusz Dominik ? malarstwo, Związek Polskich Artystów Plastyków, Centralne Biuro Wystaw Artystycznych Zachęta w Warszawie, 1969
Tadeusz Dominik ? ?Za oknem jest ogród??, Królikarnia-Oddział Muzeum Narodowego w Warszawie, 23. grudnia 2008-18. stycznia 2009
Reprodukowany:
Katalog wystawy ?Tadeusz Dominik?, Muzeum im. Leona Wyczółkowskiego, Bydgoszcz 1965 poz. 24.
Katalog wystawy ?Dominik?, ZPAP BWA, Zielona Góra, 1966 poz. 19.
Katalog wystawy "Tadeusz Dominik - Za oknem jest ogród?", Warszawa, 2008, poz.82, il. strona 215
Obrazy Dominika ? legendy warszawskiej ASP ? to odtworzenie ducha zapamiętanego krajobrazu. Przyroda zostaje zamieniona w artystyczne znaki. Oferowany obraz utrzymany w ciepłej tonacji zieleni to sytuujący się na granicy abstrakcji, aluzyjnie potraktowany pejzaż. Horyzontalny, streficzny układ planów kompozycyjnych zdynamizowany jest kolistymi formami, które nasuwają skojarzenia z kamiennymi ścieżkami rozbiegającymi się w różnych kierunkach z jakiegoś centralnego punktu. Te rodzaj kompozycji wpisuje się w najlepszy etap twórczości artysty, którego śmiało możemy zaliczyć do ścisłego grona klasyków polskiej nowoczesności.
Liquitex, karton;
77,5 x 105,5 cm
Sygn. p.d. Dominik
Wystawiany: Tadeusz Dominik, Muzeum im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, 1965
Dominik, Związek Polskich Artystów Plastyków, BWA Zielona Góra, 1966
Tadeusz Dominik ? malarstwo, Związek Polskich Artystów Plastyków, Centralne Biuro Wystaw Artystycznych Zachęta w Warszawie, 1969
Tadeusz Dominik ? ?Za oknem jest ogród??, Królikarnia-Oddział Muzeum Narodowego w Warszawie, 23. grudnia 2008-18. stycznia 2009
Reprodukowany:
Katalog wystawy ?Tadeusz Dominik?, Muzeum im. Leona Wyczółkowskiego, Bydgoszcz 1965 poz. 24.
Katalog wystawy ?Dominik?, ZPAP BWA, Zielona Góra, 1966 poz. 19.
Katalog wystawy "Tadeusz Dominik - Za oknem jest ogród?", Warszawa, 2008, poz.82, il. strona 215
Obrazy Dominika ? legendy warszawskiej ASP ? to odtworzenie ducha zapamiętanego krajobrazu. Przyroda zostaje zamieniona w artystyczne znaki. Oferowany obraz utrzymany w ciepłej tonacji zieleni to sytuujący się na granicy abstrakcji, aluzyjnie potraktowany pejzaż. Horyzontalny, streficzny układ planów kompozycyjnych zdynamizowany jest kolistymi formami, które nasuwają skojarzenia z kamiennymi ścieżkami rozbiegającymi się w różnych kierunkach z jakiegoś centralnego punktu. Te rodzaj kompozycji wpisuje się w najlepszy etap twórczości artysty, którego śmiało możemy zaliczyć do ścisłego grona klasyków polskiej nowoczesności.