Bronisława Rychter-Janowska studiowała jako stypendystka u A. Ažbégo w Monachium w latach 1899 - 1902. Odbyła wówczas podróż po południowej Europie. Naukę uzupełniała jeszcze w akademii florenckiej. Najczęściej malowała pejzaże i portrety. Powoli w jej styl malarski wniknął na stałe nastrojowy motyw dworkowej architektury polskiej. Na jego tle ukazywała sceny pełne emocji i wewnętrznej dramaturgii - pożegnania i powitania, pogrzeby, kolejne pory roku, zmiany słonecznego światła. Związana z Krakowem i ze Lwowem w latach 1908 - 1909 mieszkała w Starym Sączu. Zajmowała się również tkaniną artystyczną. Najczęściej swoje prace malarskie wystawiała w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie i we Lwowie. W ostatnich latach tworzyła mało, spotykając się z krytyką pozostawania w kręgu tych samych ulubionych przez siebie motywów.
olej, tektura; 22 x 41,5 cm;
sygnowany po lewej stronie u dołu: B. RYCHTER - JANOWSKA
na odwrocie napis: Budowa bóżnicy w Podgrodziu
Bronisława Rychter-Janowska studiowała jako stypendystka u A. Ažbégo w Monachium w latach 1899 - 1902. Odbyła wówczas podróż po południowej Europie. Naukę uzupełniała jeszcze w akademii florenckiej. Najczęściej malowała pejzaże i portrety. Powoli w jej styl malarski wniknął na stałe nastrojowy motyw dworkowej architektury polskiej. Na jego tle ukazywała sceny pełne emocji i wewnętrznej dramaturgii - pożegnania i powitania, pogrzeby, kolejne pory roku, zmiany słonecznego światła. Związana z Krakowem i ze Lwowem w latach 1908 - 1909 mieszkała w Starym Sączu. Zajmowała się również tkaniną artystyczną. Najczęściej swoje prace malarskie wystawiała w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie i we Lwowie. W ostatnich latach tworzyła mało, spotykając się z krytyką pozostawania w kręgu tych samych ulubionych przez siebie motywów.