Urodził się w 1889 roku, w artystycznej rodzinie. Jego ojciec Jan był malarzem, który zajmował się tematyką historyczną, religijną i batalistyczną i był współautorem Panoramy Racławickiej. W 1900 roku całą rodziną zamieszkali w Paryżu. W ślady ojca poszedł również brat Tadeusza Adam, który zajmował się tematyką orientalną. Z początku malarstwa uczyli się od ojca. Od 1900 roku Tadeusz uczył się u Jeana-Jacques’a Hennera i Eugene’a Carriere’a. Jednak nigdy nie podjął edukacji akademickiej, ponieważ jego ojciec był przeciwnikiem takiej formy nauki malarstwa. Już w bardzo młodym wieku odnosił sukcesy na wystawach w Paryżu, gdzie miał swoją pracownię. Cieszył się popularnością również w Polsce, a także Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. Znany był pod imieniem Tade Styka. W 1929 roku przeprowadził się do Stanów, gdzie zmarł w 1954 roku.


Głównym tematem twórczości Tadeusza były portrety znanych ludzi i to z nich jest najbardziej znany. Malował arystokrację, sławne osoby, piękne kobiety, głównie aktorki. Często współpracował z bratem przy malowaniu scen rodzajowych i religijnych. Pejzaże są w jego twórczości rzadkością, ale mimo to widać w nich dobry warsztaty artystyczny. Ważną cechą twórczości artysty są ciepłe brązy, które były jego ulubioną kolorystyką.