W twórczości Stanisława Kamockiego przeważają pejzaże uwieczniające malowniczość polskiego krajobrazu. Artysta chętnie wybierał się na plenery w okolice Krakowa i Podhala, na Spisz i Orawę, by wymienić tylko najpopularniejsze destynacje. Zagraniczne kierunki artysta też obierał, choć obrazy inspirowane tymi podróżami, w mniejszym stopniu występują i należą do rzadkości na rynku dzieł sztuki. Część z nich, jak kompozycje powstałe we Francji zaginęły w zawierusze II wojny światowej.
Oferowany w katalogu obraz przedstawia brzeg morski chorwackiej wyspy Cres (z wł. Cherso). Na kompozycję składa się aleja drzew oliwnych, których przeplatające się konary tworzą interesujący ornamentalny rysunek, przypominający charakterystyczną dla secesji płynność i dekoracyjność linii. Skojarzenie to nie jest bezpodstawne, gdyż Kamocki należał do ugrupowania artystycznego „Wiener Seccession”, jednak nigdy nie oddał się w pełni w swoich malarskich poszukiwaniach płaskiej i linearnej stylizacji tego kierunku. Paleta barwna jest rozjaśniona, daleka od ciemnych tonów, co przywodzi na myśl zdobycze impresjonizmu i wynika z bacznej obserwacji efektów świetlnych i wzajemnych korelacji kolorystycznych występujących w naturze. Patrząc na płótno widz bez trudu jest w stanie poczuć spaloną słońcem ziemię i słony posmak wód.
olej, płótno, 41,5 × 56 cm
sygn. p. d.: St. Kamocki/(…) nieczytelnie
na odwrocie na krośnie autorski napis: Brzeg morski/Drzewa oliwne – Cherso/ (wyspa)
W twórczości Stanisława Kamockiego przeważają pejzaże uwieczniające malowniczość polskiego krajobrazu. Artysta chętnie wybierał się na plenery w okolice Krakowa i Podhala, na Spisz i Orawę, by wymienić tylko najpopularniejsze destynacje. Zagraniczne kierunki artysta też obierał, choć obrazy inspirowane tymi podróżami, w mniejszym stopniu występują i należą do rzadkości na rynku dzieł sztuki. Część z nich, jak kompozycje powstałe we Francji zaginęły w zawierusze II wojny światowej.
Oferowany w katalogu obraz przedstawia brzeg morski chorwackiej wyspy Cres (z wł. Cherso). Na kompozycję składa się aleja drzew oliwnych, których przeplatające się konary tworzą interesujący ornamentalny rysunek, przypominający charakterystyczną dla secesji płynność i dekoracyjność linii. Skojarzenie to nie jest bezpodstawne, gdyż Kamocki należał do ugrupowania artystycznego „Wiener Seccession”, jednak nigdy nie oddał się w pełni w swoich malarskich poszukiwaniach płaskiej i linearnej stylizacji tego kierunku. Paleta barwna jest rozjaśniona, daleka od ciemnych tonów, co przywodzi na myśl zdobycze impresjonizmu i wynika z bacznej obserwacji efektów świetlnych i wzajemnych korelacji kolorystycznych występujących w naturze. Patrząc na płótno widz bez trudu jest w stanie poczuć spaloną słońcem ziemię i słony posmak wód.