Cykl sześciu fotografii z cyklu „Brunatna woda” jest częścią szerszego działania Marioli Przyjemskiej zatytułowanego „Plastiki”. Materialną podstawę do jego wykonania stanowiły znalezione przez artystkę na plaży w Grecji specyficzne „owoce morza” – właśnie tytułowe plastikowe odpady kultury popularnej, wśród których znaleźć można zarówno figurkę Teletubisia, heavymetalową czaszkę, ufoludka, jak i gadżety paramilitarne. Segregując znaleziska, Przyjemska tworzy rodzaj ready-made assamblaży, które następnie fotografuje (cykl „Mare Nostrum”), po czym ponownie pozwala im wejść w rodzaj swobodnego dialogu, umieszczając je w wannie z wodą i, poniekąd, dając im drugie życie („Królestwo niebieskie”). Ostatecznie woda zabarwia się na brunatny kolor – pozornie wesołe, a jednocześnie śmieciowe plastiki ukazują swój mroczny potencjał.

Mariola Przyjemska (1963) ukończyła warszawską ASP w 1988 roku broniąc dyplom w pracowni profesora Tadeusza Dominika z aneksem w pracowni profesora Ryszarda Winiarskiego. Wystawa dyplomowa, na której znalazły się surrealizujące, „mistyczne” obrazy olejne, miała miejsce w Galerii Dziekanka. W trakcie studiów Przyjemska bliska była środowisku Gruppy oraz Neue Bieriemiennost. W jej twórczości z przełomu lat 80. I 90. widać przenikanie się poszukiwań abstrakcyjnych z predylekcją do wnikliwej obserwacji zmieniającej się pod wpływem dynamicznie wkraczającego kapitalizmu kultury materialnej. Od połowy lat 90. artystka włącza do swoich działań medium fotograficzne tworząc wielkoformatowe wydruki z cyklu „Metki” (1994 – 1996), będące wielkim powiększeniem tych specyficznych znaków ikonicznych, w które Przyjemska wprowadza swoje artystyczne ingerencje. Na przełomie lat 90. i 2000 Przyjemska zbliża się do estetyki pop-artu, tworząc, między innymi malarską serię „Kosmetyki” (1997-2005) łączącą rodzaj estetycznego hołdu dla wytworów przemysłu beauty z krytyką mechanizmów działania późnego kapitalizmu. We wrześniu 2022 roku odbędzie się monograficzna wystawa artystki w Zachęcie –Narodowej Galerii Sztuki.