Erno Erb był samoukiem, mieszkał i tworzył we Lwowie. Najchętniej używał olejnej techniki, kładąc farbę szerokimi pociągnięciami i wybierając żywe, nasycone barwy. Tworzył kompozycje rozświetlone światłem słonecznym, często na tle miejskiego pejzażu. Wystawiał w latach 1924-1938 w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie, w Warszawie i Krakowie. W 1932 roku jego prace zaprezentowano na wystawie w USA. Jego obrazy porównywano do osiągnięć malarstwa niemieckich impresjonistów.
olej, płyta; 57 x 105 cm;
sygnowany po prawej stronie u dołu: E Erb; na odwrocie nieczytelny napis: (...) 1940
Erno Erb był samoukiem, mieszkał i tworzył we Lwowie. Najchętniej używał olejnej techniki, kładąc farbę szerokimi pociągnięciami i wybierając żywe, nasycone barwy. Tworzył kompozycje rozświetlone światłem słonecznym, często na tle miejskiego pejzażu. Wystawiał w latach 1924-1938 w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie, w Warszawie i Krakowie. W 1932 roku jego prace zaprezentowano na wystawie w USA. Jego obrazy porównywano do osiągnięć malarstwa niemieckich impresjonistów.