Zdzisław Lachur - malarz, grafik, twórca animacji rysunkowych, założyciel Studia Form Rysunkowych w Bielsku-Białej. Studiował na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Eugeniusza Eibischa. Twórczość Lachura wyróżnia się oryginalnym, bez trudu rozpoznawalnym stylem, którego nie można przypisać do żadnego określonego kierunku malarskiego. Stosował technikę znaną z tradycyjnych ikon tzw. odwróconą perspektywę, której punkt linii zbiegu znajduje się przed nią a odbiorca staje w centrum wydarzeń na obrazie. Podobnie jak w ikonach praktycznie nie używał perspektywy liniowej, dającej wrażenie trójwymiarowości. ie. Najchętniej tworzył na desce, płycie pilśniowej lub papierze, używając temper, gwaszu. Mieszał kilka technik, a także wprowadzał swoje własne. Gdy zabrakło materiałów artysta wykorzystywał stare gazety, opakowania śniadaniowe, pastę do zębów, a nawet stare drzwi. Charakterystyczną cechą jego malarstwa są mocno stylizowane linie, szczelnie wypełniające całą powierzchnię obrazu. Twórczość artysty jest porównywana do obrazów Marca Chagalla. Tematyka żydowska już na zawsze pozostała jedną z jego głównych inspiracji, był nią wyraźnie zafascynowany. Niezwykle istotną rolę pełnią elementy muzyczne: orkiestry czy pojedyncze instrumenty, a także tradycyjne atrybuty i symbole żydowskie: tablice mojżeszowe, menora, symbol słońca i księżyca.
technika własna, karton; 50 x 71 cm;
sygn. p. d. "Z. LACHUR 91".
Zdzisław Lachur - malarz, grafik, twórca animacji rysunkowych, założyciel Studia Form Rysunkowych w Bielsku-Białej. Studiował na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Eugeniusza Eibischa. Twórczość Lachura wyróżnia się oryginalnym, bez trudu rozpoznawalnym stylem, którego nie można przypisać do żadnego określonego kierunku malarskiego. Stosował technikę znaną z tradycyjnych ikon tzw. odwróconą perspektywę, której punkt linii zbiegu znajduje się przed nią a odbiorca staje w centrum wydarzeń na obrazie. Podobnie jak w ikonach praktycznie nie używał perspektywy liniowej, dającej wrażenie trójwymiarowości. ie. Najchętniej tworzył na desce, płycie pilśniowej lub papierze, używając temper, gwaszu. Mieszał kilka technik, a także wprowadzał swoje własne. Gdy zabrakło materiałów artysta wykorzystywał stare gazety, opakowania śniadaniowe, pastę do zębów, a nawet stare drzwi. Charakterystyczną cechą jego malarstwa są mocno stylizowane linie, szczelnie wypełniające całą powierzchnię obrazu. Twórczość artysty jest porównywana do obrazów Marca Chagalla. Tematyka żydowska już na zawsze pozostała jedną z jego głównych inspiracji, był nią wyraźnie zafascynowany. Niezwykle istotną rolę pełnią elementy muzyczne: orkiestry czy pojedyncze instrumenty, a także tradycyjne atrybuty i symbole żydowskie: tablice mojżeszowe, menora, symbol słońca i księżyca.