Obraz opisany w katalogach:
- Kraków i ziemia krakowska w sztuce, czerwiec 1936, "Dni Krakowa" Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych, s.19, nr kat. 287 (Właśc. p. Władysław Lubelski),
– Leon Wyczółkowski 1852-1936. Wystawa pośmiertna. Czerwiec-lipiec 1937, Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, s.26, nr kat. 211 (ze zbiorów p. Władysława Lubelskiego).
Leon WYCZÓŁKOWSKI (1852-1936)
Malarz, grafik i pedagog, był jednym z najwybitniejszych artystów polskich tworzących na przełomie XIX i XX w. Studia artystyczne rozpoczął w warszawskiej Klasie Rysunkowej pod kierunkiem W.Gersona i A. Kamińskiego (1869-1873), następnie kontynuował je w monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych u A. Wagnera (1875-1877), w Krakowie u J. Matejki (1877/78) i podczas dwukrotnych wyjazdów do Paryża (1878 i 1889). Po studiach zamieszkał we Lwowie, później przeniósł się do Warszawy. Lata 1883-1889 spędził podróżując po Ukrainie i Podolu. W 1895 przeniósł się do Krakowa powołany na wykładowcę tamtejszej Szkoły Sztuk Pięknych. W latach następnych wiele podróżował - do Włoch, Francji, Hiszpanii, Holandii, Anglii. Należał do grona członków-założycieli Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka“. Wiele wystawiał tak w kraju, jak i za granicą. Lata 1929-1936 spędził w Poznaniu i Gościeradzu, dojeżdżając do Warszawy, gdzie (od 1934) prowadził katedrę grafiki w Akademii Sztuk Pięknych. Malował krajobrazy, portrety, sceny rodzajowe, martwe natury i kwiaty. Chętnie posługiwał się techniką pastelu i akwareli, był wybitnym grafikiem, zajmował się też rzeźbą.
Pastel, tektura, 52 x 41 cm,
sygn. l.d.: LWyczół.
Na odwrocie naklejki: TPSP w Krakowie, z wystawy pośmiertnej Leona Wyczółkowskiego, 1937; TPSP w Krakowie, Wystawa: Kraków w Sztuce, 1936; naklejka własnościowa Władysława Lubelskiego.
Obraz opisany w katalogach:
- Kraków i ziemia krakowska w sztuce, czerwiec 1936, "Dni Krakowa" Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych, s.19, nr kat. 287 (Właśc. p. Władysław Lubelski),
– Leon Wyczółkowski 1852-1936. Wystawa pośmiertna. Czerwiec-lipiec 1937, Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, s.26, nr kat. 211 (ze zbiorów p. Władysława Lubelskiego).
Leon WYCZÓŁKOWSKI (1852-1936)
Malarz, grafik i pedagog, był jednym z najwybitniejszych artystów polskich tworzących na przełomie XIX i XX w. Studia artystyczne rozpoczął w warszawskiej Klasie Rysunkowej pod kierunkiem W.Gersona i A. Kamińskiego (1869-1873), następnie kontynuował je w monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych u A. Wagnera (1875-1877), w Krakowie u J. Matejki (1877/78) i podczas dwukrotnych wyjazdów do Paryża (1878 i 1889). Po studiach zamieszkał we Lwowie, później przeniósł się do Warszawy. Lata 1883-1889 spędził podróżując po Ukrainie i Podolu. W 1895 przeniósł się do Krakowa powołany na wykładowcę tamtejszej Szkoły Sztuk Pięknych. W latach następnych wiele podróżował - do Włoch, Francji, Hiszpanii, Holandii, Anglii. Należał do grona członków-założycieli Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka“. Wiele wystawiał tak w kraju, jak i za granicą. Lata 1929-1936 spędził w Poznaniu i Gościeradzu, dojeżdżając do Warszawy, gdzie (od 1934) prowadził katedrę grafiki w Akademii Sztuk Pięknych. Malował krajobrazy, portrety, sceny rodzajowe, martwe natury i kwiaty. Chętnie posługiwał się techniką pastelu i akwareli, był wybitnym grafikiem, zajmował się też rzeźbą.