Dr. Lakra, meksykański artysta urodzony w 1972 roku w Oaxaca, od lat eksploruje granice sztuki, łącząc elementy tatuażu, rysunku i kolażu. Jego twórczość jest przesiąknięta fascynacją kulturą popularną, etnografią oraz antropologią, a w obszarze rzeźby – szczególnie tej tworzonej z wosku – artysta wypracował unikalny język, który balansuje między sacrum a profanum.
Rzeźby Dr. Lakry to osobliwe totemy współczesności – zniekształcone formy, w których można odnaleźć echa dawnych wierzeń, ludowych rytuałów i religijnych ikonografii. Inspiracje czerpie zarówno z muzealnych gablot wypełnionych rytualnymi maskami, jak i z plastikowych figurek popkultury. Jego prace często wydają się hybrydami – zlepkiem różnych elementów, które, zestawione razem, tworzą niepokojące, a jednocześnie hipnotyzujące kompozycje.
Wosk od wieków zajmuje ważne miejsce w meksykańskiej kulturze. Był używany do tworzenia świec ofiarnych, rytualnych figurek i dewocyjnych wotów, które składano w kościołach jako symboliczne dary dla świętych. W meksykańskich rzemieślniczych warsztatach powstawały bogato zdobione figurki, przedstawiające zarówno postaci świętych, jak i sceny rodzajowe, które towarzyszyły religijnym obchodom. Wosk miał też znaczenie w magii ludowej – formowano z niego lalki wykorzystywane w rytuałach uzdrawiających lub zaklęciach.
Jego prace można czytać jak archeologiczne artefakty przyszłości – odlane w wosku i brązie postacie, które noszą ślady dawnych tradycji, ale jednocześnie są przesiąknięte współczesnymi mitologiami. Dzięki temu rzeźby Dr. Lakry nie tylko fascynują wizualnie, ale też skłaniają do refleksji nad tym, jakie symbole i przedmioty kształtują naszą zbiorową wyobraźnię.