Otto Placzek, rzeźbiarz, medalier. Jego najsłynniejszą pracą był medal dla uczestników Igrzysk Olimpijskich w 1936 w Berlinie. Zarówno medal, jak i prezentowany tu brąz utrzymane są w duchu szeroko przyjętego w latach dwudziestych i trzydziestych klasycyzmu, a także mocno osadzone są w duchu epoki faszystowskich Niemiec, przedstawiając obraz siły i tężyzny fizycznej.
Jako temat do stworzenia męskiego aktu, artysta obrał portret starożytnego pięściarza. Nagi młodzieniec, odziany jedynie w przepaskę na głowie, oraz taśmy chroniące ręce, trzyma półgardę, gotowy wyprowadzić uderzenie.
Figura jest publikowana w pracy: Harold Berman, Bronzes. Sculptors & founders, t. IV, s. 900, il. 3439.
Figura na owalnej podstawie umieszczonej na powtarzającym jej kształt marmurowym cokole.
Brąz patynowany, marmur; wys. całkowita 40,5 cm
Sygnowany na podstawie: Placzek.
Otto Placzek, rzeźbiarz, medalier. Jego najsłynniejszą pracą był medal dla uczestników Igrzysk Olimpijskich w 1936 w Berlinie. Zarówno medal, jak i prezentowany tu brąz utrzymane są w duchu szeroko przyjętego w latach dwudziestych i trzydziestych klasycyzmu, a także mocno osadzone są w duchu epoki faszystowskich Niemiec, przedstawiając obraz siły i tężyzny fizycznej.
Jako temat do stworzenia męskiego aktu, artysta obrał portret starożytnego pięściarza. Nagi młodzieniec, odziany jedynie w przepaskę na głowie, oraz taśmy chroniące ręce, trzyma półgardę, gotowy wyprowadzić uderzenie.
Figura jest publikowana w pracy: Harold Berman, Bronzes. Sculptors & founders, t. IV, s. 900, il. 3439.
Figura na owalnej podstawie umieszczonej na powtarzającym jej kształt marmurowym cokole.