Obraz przedstawia epizod bitwy pod Montmirail nad Marną, stoczonej podczas tzw. kampanii sześciodniowej, dnia 11 lutego 1814 r. Wojska cesarskie pod wodzą Napoleona odniosły wówczas zwycięstwo nad połączonymi siłami koalicji antyfrancuskiej - sprzymierzonymi wojskami pruskimi i rosyjskimi dowodzonymi przez generałów J.L. Yorcka von Wartenburga i F.G. Osten-Sackena. W bitwie pod Montmirail szczególnie odznaczył się oddział polskich szwoleżerów dowodzony przez kapitana Wincentego Dobieckiego, biorąc do niewoli cały batalion wroga (przeszło 400 Prusaków), przy stracie tylko jednego własnego żołnierza.

Mimo wygranych przez Napoleona, dzień po dniu, wszystkich czterech bitew kampanii sześciodniowej - pod Champaubert (10 II), Montmirail (11 II), Château-Thierry (12 II) i Vauchamps (14 II) - wojska koalicji antynapoleońskiej zajęły Paryż 31 marca. W kilka dni później Napoleon został zmuszony do abdykacji (6 IV 1814).

19
Jan CHEŁMIŃSKI (1851 Brzustów - 1925 Nowy Jork)

BITWA POD MONTMIRAIL W DNIU 11 LUTEGO 1814 ROKU

olej, płótno (dublaż)
58,5 x 103 cm
sygn. p.d.: Jan V. Chelminski

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Obraz przedstawia epizod bitwy pod Montmirail nad Marną, stoczonej podczas tzw. kampanii sześciodniowej, dnia 11 lutego 1814 r. Wojska cesarskie pod wodzą Napoleona odniosły wówczas zwycięstwo nad połączonymi siłami koalicji antyfrancuskiej - sprzymierzonymi wojskami pruskimi i rosyjskimi dowodzonymi przez generałów J.L. Yorcka von Wartenburga i F.G. Osten-Sackena. W bitwie pod Montmirail szczególnie odznaczył się oddział polskich szwoleżerów dowodzony przez kapitana Wincentego Dobieckiego, biorąc do niewoli cały batalion wroga (przeszło 400 Prusaków), przy stracie tylko jednego własnego żołnierza.

Mimo wygranych przez Napoleona, dzień po dniu, wszystkich czterech bitew kampanii sześciodniowej - pod Champaubert (10 II), Montmirail (11 II), Château-Thierry (12 II) i Vauchamps (14 II) - wojska koalicji antynapoleońskiej zajęły Paryż 31 marca. W kilka dni później Napoleon został zmuszony do abdykacji (6 IV 1814).