Malarz batalista, twórca scen rodzajowych, kontynuator tradycji tematu konia w malarstwie polskim po II wojnie światowej. Studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, którą ukończył w 1952 roku. Prace artysty znajdują się m. in. w Muzeum w Chorzowie.
Piasecki był związany z pracownią Jerzego Kossaka (1886-1955), dla którego wykonywał podmalówki do obrazów, a jak niesie fama namalował wiele obrazów, które sygnował swoim nazwiskiem sam Kossak. Toteż nie dziwią w prezentowanym obrazie liczne cytaty znane z twórczości Kossaków. Piasecki wyniósł z atmosfery Kossakówki wigor malarski, jego konie są malowane realistycznie, tryskają energią, kolorystyka kompozycji jest pogodna, o nasyconych jaskrawych barwach skupiających wzrok widza.
W prezentowanej monumentalnej kompozycji pobrzmiewa echo Panoramy racławickiej, a inspiracje dzieła Wojciecha Kossaka i Jana Styki widoczne są także w zasadzie budowania planów, w rozmachu ujęcia sceny, ekspresji oddania walczących bolszewików i białogwardzistów.