Praca na papierze przedstawia bijatykę w klasie. Pochodzi ona z cyklu „Umarła klasa” i należy ją datować na rok 1974 lub 1975. Może ona służyć jako doskonała egzemplifikacja do tekstu Kantora „Z notatnika reżyserskiego -1974” dotyczącego „Umarłej klasy”:
Co jakiś czas rodzą się sytuacje, działania sztubackie, skandaliczne, żenujące, tandetne, jakieś „smarkate”, bez wytłumaczenia logicznego, bezinteresowne. Zgromadźmy określenia, które pomogą nam, w próbach i działaniach aktorskich: bijatyka..., ścisk, tłoczenie się, gniecenie, przewalanie się, ruchy konwulsyjne, spazmatyczne, jakaś zbiorowa onania, czołgają się między ławkami, poprzez ławki, rozkrzyżowują się, obejmują w męce, boleśnie poważni, z jakąś natrętną myślą wypisaną na twarzach, okładają się pięściami, kopią nogami.
I dalej:
Tworzy się jedna wielka piramida stłoczonych i splecionych ciał. ŁAWKI jak zawsze stanowią dobrą podstawę również do tych nieprzewidzianych programem szkolnym działań.
Tym objawom fizycznej siły znęcania się, przemocy i okrucieństwa towarzyszą WYZWISKA, przekleństwa, okrzyki brutalne, uliczne, obsceniczne.

05
Tadeusz KANTOR (1915 Wielopole Skrzyńskie - 1990 Kraków)

Bijatyka w klasie z cyklu „Umarła Klasa”, 1974/1975

gwasz, flamaster, kredka, tempera/papier
wymiary: 19,7 x 20,3 cm (w oprawie: 45,5 x 45,5 cm)
sygnowany na awersie p. d.: T Kantor

POCHODZENIE:
Kolekcja Marii Stangret-Kantor

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Praca na papierze przedstawia bijatykę w klasie. Pochodzi ona z cyklu „Umarła klasa” i należy ją datować na rok 1974 lub 1975. Może ona służyć jako doskonała egzemplifikacja do tekstu Kantora „Z notatnika reżyserskiego -1974” dotyczącego „Umarłej klasy”:
Co jakiś czas rodzą się sytuacje, działania sztubackie, skandaliczne, żenujące, tandetne, jakieś „smarkate”, bez wytłumaczenia logicznego, bezinteresowne. Zgromadźmy określenia, które pomogą nam, w próbach i działaniach aktorskich: bijatyka..., ścisk, tłoczenie się, gniecenie, przewalanie się, ruchy konwulsyjne, spazmatyczne, jakaś zbiorowa onania, czołgają się między ławkami, poprzez ławki, rozkrzyżowują się, obejmują w męce, boleśnie poważni, z jakąś natrętną myślą wypisaną na twarzach, okładają się pięściami, kopią nogami.
I dalej:
Tworzy się jedna wielka piramida stłoczonych i splecionych ciał. ŁAWKI jak zawsze stanowią dobrą podstawę również do tych nieprzewidzianych programem szkolnym działań.
Tym objawom fizycznej siły znęcania się, przemocy i okrucieństwa towarzyszą WYZWISKA, przekleństwa, okrzyki brutalne, uliczne, obsceniczne.