Głównym motywem, który Maciej Gąbka bada w swojej twórczości, jest elastyczność znaczenia pojęcia normy i normatywności. Punktem wspólnym łączącym każdy realizowany przez niego projekt jest analiza siły autorytetu społecznie obowiązujących zasad, które wzbudzą u ludzi powinność do konkretnego sposobu myślenia, działania, mówienia czy patrzenia. Artysta rozkłada na czynniki pierwsze hierarchiczne systemy stabilizujące relacje interpersonalne, które co do zasady instruują ludzi, jak należy komunikować się wewnątrz społeczeństwa, by nie zostać z niego wykluczonym. Poszczególne prace to poprzedzony researchem komentarz dotyczący konkretnych norm, które stanowią wizualizacje zachowań normatywnych.
Realizacja „Bez tytułu XXXIX” pochodzi z ostatniej solowej wystawy artysty w wileńskiej (AV17) Gallery i jest ona częścią najnowszego cyklu reliefów Gąbki „Get out of the path”. Motywem przewodnim tej serii są normy obecne w szeroko rozumianym designie – powtarzalne schematy w sztuce użytkowej, które porządkują i segregują świat ludzi oraz rzeczy. Treść prac odnosi się do czytania świata poprzez normatywne filtry, w którym każde odejście od normy jest zauważalne i niesie za sobą konsekwencje. Gąbka nawiązuje do abstrakcyjnych form rodzących się w umyśle projektanta, które – począwszy od człowieka pracującego nad formą lusterka samochodowego, a skończywszy na programiście współpracującym z AI nad grafikami do smartfonów – zawsze są ograniczone rozmaitymi regulacjami. Kompozycje wpisane w reliefy wynikają z analizy powielanych wzorców, które stanowią fragmenty-kadry zaczerpnięte z kultury wizualnej. Tytuł serii odnosi się do zastąpienia mitycznego gestu artysty przez ścieżkę (path; termin zaczerpnięty z programu graficznego) wyznaczaną w projekcie, po której głowica maszyny wycina każdą kompozycję.