Pochodzenie - rodzina artystki Provenance - the artist`s family
Wystawiany - Zatrzymać życie - Alina Szapocznikow. Rysunki i rzeźby. Galeria IRSA Fine Art w Warszawie 13 V - 30 VII 2004.
Literatura - Zatrzymać życie. Alina Szapocznikow. Rysunki i rzeźby. red. Józef Grabski, Kraków - Warszawa 2004, poz. kat. 573, s. 276 (reprodukcja).
Rzeźbiarka pochodzenia żydowskiego lata młodzieńcze spędziła w gettach i obozach koncetnracyjnych. Po wojnie odbyła praktykę w pracowni Otokara Velimskiego oraz studiowała w Wyższej Szkole Artystyczno-Przemysłowej w pracowni J. Wagnera (1945-1947) w Pradze. W 1947 r. wyjechała do Paryża, gdzie rozpoczęła studia w École Nationale Supérieure des Beaux-Arts, w pracowni P. Niclausse`a (1947-1950). W 1951 r. powróciła do kraju i wzieła udział w rekonstrukcji warszawskiej i gdańskiej Starówki. Artystka była zapraszana do udziału w międzynarodowych pokazach sztuki polskiej (m.in. w Berlinie, Wiedniu, Indiach); wzięła też udział w Exposition Internationale de la Sculpture Contemporaine w Musée Rodin w Paryżu. W roku 1963 ponownie wyjechała do Paryża i zamieszkała tam na stałe. W 1965 r. zdobyła nagrodę Fundacji Coplaya za asamblaż zatytułowany Goldfinger; jej pracę oceniało grono najsłynniejszych artystów XX wieku (M. Duchamp, J. Arp, M. Ernst i R. Matta). Stanowiło to odzwierciedlenie rangi Szapocznikow w międzynarodowej hierarchii artystycznej lat sześćdziesiątych.
Rysunek pochodzi z serii datowanej na lata 1970-1971, powstałej na wystawę `Instant et Chose` w Galerii `Aurora` w Genevie.
Tusz na papierze żeberkowym z filigranem "Arches Ecole Ingres"
63 x 48 cm
Sygnowany p.d. flamastrem - "AS" (w kole)
Na odwrocie p.d. ołówkiem - 30, KW. 194/74
MS.SN Rys./D/588; IRSA 2004/616 194/74
Pochodzenie - rodzina artystki Provenance - the artist`s family
Wystawiany - Zatrzymać życie - Alina Szapocznikow. Rysunki i rzeźby. Galeria IRSA Fine Art w Warszawie 13 V - 30 VII 2004.
Literatura - Zatrzymać życie. Alina Szapocznikow. Rysunki i rzeźby. red. Józef Grabski, Kraków - Warszawa 2004, poz. kat. 573, s. 276 (reprodukcja).
Rzeźbiarka pochodzenia żydowskiego lata młodzieńcze spędziła w gettach i obozach koncetnracyjnych. Po wojnie odbyła praktykę w pracowni Otokara Velimskiego oraz studiowała w Wyższej Szkole Artystyczno-Przemysłowej w pracowni J. Wagnera (1945-1947) w Pradze. W 1947 r. wyjechała do Paryża, gdzie rozpoczęła studia w École Nationale Supérieure des Beaux-Arts, w pracowni P. Niclausse`a (1947-1950). W 1951 r. powróciła do kraju i wzieła udział w rekonstrukcji warszawskiej i gdańskiej Starówki. Artystka była zapraszana do udziału w międzynarodowych pokazach sztuki polskiej (m.in. w Berlinie, Wiedniu, Indiach); wzięła też udział w Exposition Internationale de la Sculpture Contemporaine w Musée Rodin w Paryżu. W roku 1963 ponownie wyjechała do Paryża i zamieszkała tam na stałe. W 1965 r. zdobyła nagrodę Fundacji Coplaya za asamblaż zatytułowany Goldfinger; jej pracę oceniało grono najsłynniejszych artystów XX wieku (M. Duchamp, J. Arp, M. Ernst i R. Matta). Stanowiło to odzwierciedlenie rangi Szapocznikow w międzynarodowej hierarchii artystycznej lat sześćdziesiątych.
Rysunek pochodzi z serii datowanej na lata 1970-1971, powstałej na wystawę `Instant et Chose` w Galerii `Aurora` w Genevie.